logo
 

'U hebt de grens overschreden'

Dat zegt de gps, heen en terug, en ze heeft gelijk. I+R waren namelijk een dag in Luxemburg, naar de tandarts. Alles goed, geen klachten. Bovendien verzekerde hij ons dat hij (63) voorlopig niet met pensioen wil, ik ben weer even gerustgesteld daar het de informatiefste, punctueelste en bekwaamste tandarts aller tijden is, ik zeg het nog maar eens, en er overal tekort aan tandartsen heerst, in België en in Duitsland blijkbaar nog erger dan in Luxemburg.

Daarna van de gelegenheid gebruikgemaakt om sushi te gaan eten bij Auchan, er was een andere exploitant, nu met buffet, maar het eten evengoed heerlijk. Die kans hebben we hier in de rimboe niet. En wat een mensenmassa's overal op lunchtijd, in het deel dat we al etend konden overzien zaten meer mensen dan alle inwoners van Suxy bij elkaar. We kregen ook meteen kijk op de heersende mode: 20-ers dragen skinnies en 10-ers zeer wijde broeken, niet zomaar wijduitlopende pijpen maar wijd over de gehele lengte. Economisch: als deze trend voorbij is, kan men uit de stof van één broek gemakkelijk twee nieuwe spijkerbroeken maken. In Suxy was dit verschijnsel nog niet (tot ons) doorgedrongen. Zelf dragen we alleen kleren die praktisch zijn en vuil (mogen) worden.

Verder een paar bescheiden maar aangename mijlpaaltjes: bij Auchan een goed stevig hoofdkussen en een glazen homousschaaltje gevonden. Ook drie keukenhanddoekjes, maar daar bleken bij thuiskomst geen lusjes aan te zitten dus dat moet nog worden gefikst. Onderweg zagen we dat er op de hele Kirchberg nog steeds onophoudelijk wordt gebouwd, tussen de ene rij flats en de volgende kan er blijkbaar altijd nog wel een bij. Drukdrukdrukte daar, in 2030 mikt men op 1 miljoen inwoners, toen ik er in '89 aankwam, waren het er 350 000 en bevond zich het hele bankenbestand nog in de binnenstad.

meerklokjes

Opvallend was ook de uitbundige voorjaarsbloesem in dat land. Overal langs de weg en in de tuinen prunus, narcissen en forsythia, terwijl hier thuis op 400 m hoogte maar net de regenklokjes aan het einde van hun bloei toe zijn en verder alles nog kaal is. Alleen de gele kornoelje in de haag, die bloeit. En in het bos langs de beverbeek het Klein Hoefblad (heb ik als plantenanalfabeet nu eens een keer opgezocht), zagen wij tijdens ons wandelingetje van zojuist.

De zon schijnt, dat mag ook wel gelogd. Het nadeel: volop knaasjes. Vorige week vond ik bij Nero twee teken en dat was geen record, maar het is toch veel te vroeg.

reageer ook (2)

Inhaalslag

De klad zat erin, of kan ik zeggen: het weer. Het blijft baggeren, en zonder logje is het opeens 1 maart geworden. Een inhaalslagje.

De Vierre is voor de derde keer deze winter buiten haar oevers getreden. Nat nat nat. Het levert wel mooie plaatjes op. Zo zien we in de verte op de brug Titan voortstappen.

opdebrug01

Niet? Dichterbij kon ik te voet niet komen, de weg was weer overstroomd. Zoomzoomzoom, daar is hij.

opdebrug02

De koeien vonden het maar niks in de wei waar Dominique ze na hun vorige uitbraak had gedeponeerd en forceerden waar wij bijstonden en masse het prikkeldraad. Ik maakte er een filmpje van maar dat kan ik beter niet online zetten.

De bostractor is druk geweest en heeft heel de gué en het driehoekje versperd, de stammen worden geleidelijk aan wel opgehaald maar met de paarden is een klein by-passje door modder en struikgewas nodig om er langs te komen.

versperd

We besteedden een motregendag aan de bezichtiging van nieuwe trailers, nu de loopplank voor de tweede keer verrot is. De oude is het opknappen niet meer waard, tenminste niet door ons. We hebben hem toch elf jaar gehad. Ik sopte hem nog een keer af voor de verkoopfoto's, en intussen is de aankoop van de nieuwe bijna rond. Nu nog een nieuwe camera voor erin, de oude heeft het ook al begeven.

oudetrailer

Eergisteren was er na een beetje nachtvorst een tijdlang zon, dat mag wel even vastgelegd. Voor de paarden was dit het ideale moment, én zon én nog te koud voor knaasjes. Vandaag zijn er ook af en toe opklaringen maar het is iets warmer en we zien de paardenstaarten alweer zwiepen en de -oren schudden. Snertknaasjes.

indezon

Ten slotte de mijlpaal-van-de-maand: voor het eerst voelde HiRise R's volle gewicht op zijn rug. Geen voet meer op het opstapje, gedurende twee seconden. Vandaag waren het al vier seconden en dat een paar keer, alles in het kader van heel geleidelijk wennen. HiRise zit er niet mee en vindt het allemaal heel normaal. Dat gaat goed.

hirisezadel

Voor de gelegenheid kreeg hij zijn nieuwe dekje op. Het staat hem goed vinden wij, zelf zegt hem dat niets maar wij willen graag dat hij er knap uitziet.

reageer ook (2)

Flora en fauna

Alweer vanwege het weer weinig eropuit geweest. Het blijft maar zacht, met soms hevige regen soms motregen soms mist en soms drie minuten zon en dan weer buien. Hmpf. Overal modder. Weinig zin in webloggen, al waren er best mijlpalen. Er is er eigenlijk iedere dag wel eentje.

Een bescheiden mijlpaaltje was het verschijnen van de sneeuwklokjes, al kunnen we die voortaan beter regenklokjes noemen. Ook kwamen de eerste groepen kraanvogels over, terwijl het nog niet eens voorjaar is. Volgens de deskundigen ligt dat aan de opwarming der gehele aarde. Dat gaat zoveel sneller dan ik gedacht had. Er staat tegenover dat volgens recent onderzoek de Atlantische golfstroom op omvallen lijkt te staan, wat zou leiden tot een flink kouder klimaat in Europa, en die afkoeling zou nog veel sneller gaan dan de opwarming. Sneeuw en vorst in het vooruitzicht. Wat maken we grote veranderingen mee tijdens ons leven.

klokjes

Een heel ander soort mijlpaal was de aanschaf van een nieuwe matras. Eindelijk. Er was degelijk vergelijkend onderzoek aan voorafgegaan, maar het type dat het moest worden, verkocht Ikea niet meer natuurlijk. We slaagden toch, en ondanks zijn stevigheid paste de nieuwe, opgerold, goed in de auto. Na een dag had hij al de gewenste vlakke vorm. De vorige miskoop uit Duitsland zijn we al kwijt met goed fatsoen. Duitsers zijgen blijkbaar graag neer in een mulle laag, met hun hoofd in zo'n kussen van een vierkante meter, maar ik zou het liefst op een plank slapen. Nu nog een ferm kussen zien te scoren, veertjes geven mij lang niet genoeg houvast.

Dan de wolf. R ontdekte op ons uitrij-pad een duidelijk spoor in de modder, en op het voormalig groene pad nog eentje. Omdat wij onlangs naar een bijeenkomst over de wolf in Wallonië waren geweest, wisten wij wat te doen: een foto maken en hier melden. R had geen banaan bij zich (ter vergelijking van de maat, oftewel 'banana for scale') maar de pootafdruk meet 7x8 cm.

wolfspoor

De deskundige van die site vond het een hondenspoor, maar wij denken beter te weten. Je kunt er duidelijk een kruis door tekenen, en de nagels en kussentjes wijzen ook op een wolf (afbeelding van internet):

hondwolfspoor

Bovendien zijn hier in de buurt gewoon niet zulke grote honden. Het kan best een wolf op doortocht zijn geweest, op die bijeenkomst zagen we dat die dieren soms enorme afstanden afleggen. Ik moet zeggen dat ik dat spoor behoorlijk verontrustend zou vinden als wij nog een jong veulen hadden lopen, maar ik denk dat HiRise inmiddels zijn mannetje wel zou staan, zeker geholpen door de anderen. Hij meet nu 150 cm en is nergens bang voor. Zodra hij Nero en Océ ziet, jaagt hij ze achterna. Die wolf mag wel oppassen.

En dan nog iets. Opeens dook hier een yak op, na al die jaren stilte. Gaat dat zien!

reageer ook (3)

Het was groen

Vanwege steeds maar druilerig weer, namen we HiRise en Harissa mee het bos in. De paarden poetsen is onmogelijk, je zou alleen de modder er verder in wrijven, maar in het bos grazen aan het halster kan altijd. Na een tijdje liet ik Harissa haar gang gaan, ervan uitgaande dat ze niet de benen zou nemen maar bij HiRise en ons in de buurt blijven. Een beetje een gok is dat wel, maar het ging ook deze keer goed. Het is gewoon fijner tussen de takken door scharrelen zonder dat je aan een touw vastzit met aan het andere eind een mens.

groenepad01

Achter het huis loopt een breed spoor dat we altijd 'het groene pad' noemen. Maar nu de bosmachines daar hele dikke stammen hebben uitgesleept, is er niets groens meer aan. Bagger.

groenepad

Als straks het werk klaar is, zullen ze het pad wel wat egaliseren, maar voor het weer helemaal groen is zijn we maanden verder. Niettemin blijven wij het gewoon het groene pad noemen. Zolang wij maar weten waar het over gaat.

reageer ook (6)

In gezelschap

Na een dag storm en regen is alles nu weer groen, maar er zijn nog sneeuwplaatjes te vertonen. Zaterdag maakten we met prachtig weer een wandeling georganiseerd door het Syndicat d'initiative van Chiny. De route langs de Vierre naar het stuwmeer rijden we vaak genoeg met de paarden, maar te voet met zo'n groepje wandelaars levert toch weer wat extra's. Onder andere maakte een van de deelnemers me wegwijs op het gebied van wandelstokken. En R maakte onderweg mooie foto's.

wandelijs

Het stuwmeer lag erbij als een plaatje. Het is daar altijd al mooi, maar met sneeuw en zon helemaal.

wandellac

Na de wandeling was er soep en brood in de Oude School, zodat we door een stukje van Chiny kwamen waar we nog nooit geweest waren, onder meer langs het huis van Fred, en via de Adeps, wat een veel groter complex is dan je vanaf de hoofdweg ziet.

Daarna een film over de pelgrimstocht naar Santiago de Compostella, met toelichting door de makers, in het filmzaaltje, waarvan we ook al niet wisten dat het bestond. In Suxy geeft een schelp in de stoep voor het lavoir aan dat ons dorp op die route ligt (als je tenminste ergens ten noorden daarvan in België begint).

Thuis waren we toe aan een nieuwe baal hooi. Het tevoorschijn rollen wordt niet bevorderd door Océ, die tot het allerlaatste moment blijft negeren dat er aan haar zitplaats wordt geduwd, laat staan dat wij daar überhaupt ergens mee bezig zijn. Een prinsesje laat zich zomaar niet storen als ze eenmaal heeft plaatsgenomen op haar troon. Als ze dan uiteindelijk vertrekt, moeten we opletten waar ze blijft want een prinses kan al gehinderd worden door één erwt onder zeven matrassen, dus zeker als iemand een rol hooi van 220 kilo over haar heen zou rollen.

ocebaal

Nu is alleen de roundpen is nog bevroren, het dooiwater kan pas weg als de ondergrond ontdooid is. Verder is het overal weer gewoon modder, net zoals voordat de sneeuw viel.

reageer ook (1)

Witte wereld

Wat een verschil. Gisteren zou er een pak sneeuw van 30 cm vallen, maar we kregen een dag lang regen op bevroren grond, dus ijzel. Wat saai. Sombere wolken, nauwelijks een stap buiten, nat, paarden met ijspegels in hun vacht.

Nee, dan vandaag. De sneeuw van vannacht bedekte de ijzellaag, dus lopen was niet zonder risico. Hooi voeren gaat altijd door ongeacht regen modder en ijzel, maar sneeuw is zoveel beter voor ieders humeur.

winter01

Veel fotogenieker ook. Fijne poedersneeuw. Het dorp ligt er schilderachtig bij, op het bosweggetje nog geen enkel spoor, behalve van een paar vossen. Blauwe luchten. Zon.

winter02

Fris koud, 's nachts -9° en overdag -2° met een zonnetje. R ruimde een enorme hoeveelheid sneeuw, voor het huis naar de weg, voor de boxen, van het hooischuurtje naar de ruif, naar de mesthoop, naar het hek van de crossbaan, naar de vogelvoerhuisjes speciaal voor mij, en voor Océ een paadje over het terras.

De oprit naar de boxen hoeft tegenwoordig niet meer omdat we geen hooibaaltjes meer halen met de aanhanger, maar aan het eind van de middag bleek het alsnog te moeten, want Fred komt morgen voor een krom ijzer van Kir, en anders komt hij met zijn busje het hellinkje niet op.

Ik bedacht dat het lopen met die sneeuw-op-ijzel wel handig en veiliger kon zijn met stokken, en hee, daar kwamen de langlaufstokken van pas. Geen skis, daar is de sneeuwlaag te dun voor (10 cm), maar zo lopen bevalt uitstekend. Veel safer. Jarenlang, zoniet decennialang, niets van wandelen met stokken willen weten, maar na drie passen proberen zijn ze al onmisbaar.

winter03

De paarden konden lekker in de zon staan soezen, terwijl de ijspegels uit hun vacht smolten. HiRise maakte korte metten met de door R opgeworpen berg sneeuw, hij is de enige die daar uitbundig mee wil spelen. Het lopen op de bevroren kluiten is ongemakkelijk voor de paarden en ze doen dan ook kalm-aan. 's Avonds strooien we wat zout op de betonplaat zodat ze daar niet uitglijden.

winter04

De winter duurt elk jaar korter lijkt het wel, des te meer is het genieten van die paar dagen dat onze wereld wit is.

reageer ook (2)

Van alles wat

De afgelopen week kwam er van alles voorbij. We hadden hoogwater, en vier dagen later alweer veel lagerwater.

laagwater

De geplande rit van woensdag werd wegens hondenweer verschoven naar zaterdag, en toen het die ochtend nog steeds leek te gaan regenen, verschoven naar de middag, wat achteraf niet nodig was. Toen was het avontuurlijke idee om met zes paarden en vijf ruiters door een halve meter snelstromend water te klossen intussen geslonken tot een niet spectaculair evenement. Alle paarden, ook HiRise, vonden het maar tam, meer iets om de hoeven te koelen en lekker een slokje van te drinken.

Zondag viel de vorst met een klap in: -5° tot -7°, waardoor alle moddergaten, kuilen en bulten in het weiland in een nacht veranderden in keiharde kluiten, waarover de paarden en wijzelf alleen maar voorzichtig kunnen voorthobbelen. Ook konden we na drie maanden regen (zo voelde het in elk geval) eindelijk weer eens werkschoenen aan en de laarzen laten drogen, de modder eraf bikken en ze invetten.

droogweer

Nu zien de vachten na grondig borstelen er weer mooi wollig uit en onze teddybeertjes blijven schoon. Vooral Harissa ziet eruit alsof ze bekleed is met donkerbruin fluweel. Geen sneeuw tot nu toe. 's Nachts zien we heel veel sterren.

Clement kwam een kar hooibaaltjes van vorig jaar laden voor zijn schapen. Er liggen er nu naar schatting nog 25 aan de overkant voor als er eens een bezoekend paard trek heeft, maar ons voordroog heeft zo'n uitstekend effect op Titan en droog hooi bracht hem direct weer aan het hoesten, dat wij dat toch niet meer gaan voeren, ook niet in de trailer. Er waren drie ingepakte balen met kleine gaatjes onderaan, maar dat heeft alleen heel plaatselijk wat nat dus bevroren hooi veroorzaakt en geen schimmelplekken.

Het wordt alweer een beetje later donker. Net als elk jaar rond deze tijd ja, maar de tijd gaat zo snel. Voor we het weten zitten we op het roundpenterrasje koffie te drinken bij de sneeuwklokjes, die nu nog niet eens boven de grond zijn.

reageer ook (1)

Buiten

De kerstboom zoals altijd op 2 januari buiten gezet, waar hij al gauw van zijn standaard waaide. Ik wierp hem in het weiland, waar Harissa, Kir en HiRise een dramatische show opvoerden. Wat is DAT! Dat lag daar gisteren nog niet! Het is dik en rond en beweegt zachtjes, dat moet wel een monster zijn, misschien wel een gevaarlijk dier, een konijn ofzo. Voorzichtig een paar rondjes eromheen draven, nog een paar de andere kant uit, snuiven, nee, het was ze toch echt te machtig. Het was eigenlijk enger dan het oudejaarsvuurwerk, dat dit keer erg meeviel (13 minuten, en niet dichtbij).

Toen ik het gestress een poosje had aangekeken, liep ik het land in, greep het boompje en sleepte het een eindje verder, van de paarden af. Ooo, ahaa, het is maar een spárretje, een heel kleintje bovendien. Tien seconden later stonden onze helden er smakelijk aan te knabbelen. Alleen Titan liet zich door het hele gebeuren niet storen.

angstspar

Gisteren inspecteerden we het hoogwater, te voet. Bij het driehoekje was de gué zo breed en diep dat R stroomopwaarts over het beekje moest springen (geen laarzen), en ik een omtrekkende beweging maken door het bos (wel laarzen maar lager dan het klotsende water). Ook het beverbeekje stroomde breed en wild. Het hoogwater van de Vierre was hoger, breder en snelstromender dan wij het ooit eerder meemaakten.

hoogwater

Over het overstroomde weggetje, rechts van het prikkeldraad, moesten Titan en Kir vandaag richting huis. Ze vonden het eerst wel spannend, maar ze durfden toch. En dat na hun avontuur tijdens de bosrit, vlakbij de plek van het wasbeertje. Deze keer was het een groot hert dat pal voor hun neus het pad overstak. Kir stormde het struikgewas in, Titan deed een roll back de andere kant op, Kirs zadel verschoof, er brak een teugel, toestanden, maar eind goed al goed.

Het jaar is in elk geval niet saai begonnen.

reageer ook (3)

Binnen

De beide kerstdagen zijn voorbij, maar de boom staat natuurlijk nog wel. Een kleine dit jaar, dat is weleens anders geweest, maar deze was veel gemakkelijker te zagen, naar huis te dragen en te versieren.

boom

Met de logees is het een kwestie van lezen, praten en lekker eten, goed brood bijvoorbeeld, dat zij op zijn waarde weten te schatten. Buitjes, motregen, af en toe een straaltje zon.

Serene rust, tenminste nu. Gisteren zorgden Titan en Kir voor avontuur tijdens een bosritje, toen er opeens een wasbeertje in een boom sprong. Eng beest! Kir schrok zich een hoedje, Titan dus ook, zo gaat dat, en ze galoppeerden er als een speer vandoor. Onze ruiters bleven in het zadel, maar met moeite. Dit was waarschijnlijk het eerste wasbeertje dat de paarden ooit zagen, maar hoe dan ook is elk plotseling ritselend geluid een reden om snel de vlucht te nemen. Je kunt tenslotte altijd nog van een afstandje gaan staan kijken of het écht gevaarlijk was.

Nu maar weer eens even naar buiten, Harissa ontdoen van de korst modder die ze altijd weet te verzamelen. Jammer dat de paardenbenen niet schoon en zeker niet droog te houden zijn. Die bagger rond de ruif droogt de hele winter niet meer, tenzij het nog eens gaat vriezen.

reageer ook (4)

Twinkel twinkel

Op deze kortste dag installeerden we in de regen de twee buitenkerstbomen en de lichtjes over de gabions, dezelfde als vorige jaren, duurzaam. Alles LED, en 's nachts gaan ze uit anders houdt het getwinkel de mezen uit hun slaap. Toch een beetje licht, in deze duistere tijden (qua donkere regenwolken, het klimaat in het algmeen, en de diverse conflicten op het wereldtoneel).

Hier alles goed. De paarden lopen weliswaar in de bagger maar die van ons kunnen in elk geval schuilen onder het boxendak als ze willen, in tegenstelling tot de dieren in het bos, en Océ en Nero hebben de aangenaam droge plekjes voor het uitkiezen.

oceprefane

Binnen is er thee met perencake, en straks perenpruimenstampot. Nadat we de paarden hun derde portie van 10kg hooi hebben verstrekt, kan de kachel aan. Behaaglijk.

De kortste dag. Je bent amper je bed uit of het is alweer tijd om er weer in te kruipen. Maar eerst nog even de paarden hun hooi voor de nacht toedienen.

reageer ook (3)

En waar is de rest? Hier en in het archief

design © 2024 - powered by InR