Dat zegt de gps, heen en terug, en ze heeft gelijk. I+R waren namelijk een dag in Luxemburg, naar de tandarts. Alles goed, geen klachten. Bovendien verzekerde hij ons dat hij (63) voorlopig niet met pensioen wil, ik ben weer even gerustgesteld daar het de informatiefste, punctueelste en bekwaamste tandarts aller tijden is, ik zeg het nog maar eens, en er overal tekort aan tandartsen heerst, in België en in Duitsland blijkbaar nog erger dan in Luxemburg.

Daarna van de gelegenheid gebruikgemaakt om sushi te gaan eten bij Auchan, er was een andere exploitant, nu met buffet, maar het eten evengoed heerlijk. Die kans hebben we hier in de rimboe niet. En wat een mensenmassa's overal op lunchtijd, in het deel dat we al etend konden overzien zaten meer mensen dan alle inwoners van Suxy bij elkaar. We kregen ook meteen kijk op de heersende mode: 20-ers dragen skinnies en 10-ers zeer wijde broeken, niet zomaar wijduitlopende pijpen maar wijd over de gehele lengte. Economisch: als deze trend voorbij is, kan men uit de stof van één broek gemakkelijk twee nieuwe spijkerbroeken maken. In Suxy was dit verschijnsel nog niet (tot ons) doorgedrongen. Zelf dragen we alleen kleren die praktisch zijn en vuil (mogen) worden.

Verder een paar bescheiden maar aangename mijlpaaltjes: bij Auchan een goed stevig hoofdkussen en een glazen homousschaaltje gevonden. Ook drie keukenhanddoekjes, maar daar bleken bij thuiskomst geen lusjes aan te zitten dus dat moet nog worden gefikst. Onderweg zagen we dat er op de hele Kirchberg nog steeds onophoudelijk wordt gebouwd, tussen de ene rij flats en de volgende kan er blijkbaar altijd nog wel een bij. Drukdrukdrukte daar, in 2030 mikt men op 1 miljoen inwoners, toen ik er in '89 aankwam, waren het er 350 000 en bevond zich het hele bankenbestand nog in de binnenstad.

Opvallend was ook de uitbundige voorjaarsbloesem in dat land. Overal langs de weg en in de tuinen prunus, narcissen en forsythia, terwijl hier thuis op 400 m hoogte maar net de regenklokjes aan het einde van hun bloei toe zijn en verder alles nog kaal is. Alleen de gele kornoelje in de haag, die bloeit. En in het bos langs de beverbeek het Klein Hoefblad (heb ik als plantenanalfabeet nu eens een keer opgezocht), zagen wij tijdens ons wandelingetje van zojuist.

De zon schijnt, dat mag ook wel gelogd. Het nadeel: volop knaasjes. Vorige week vond ik bij Nero twee teken en dat was geen record, maar het is toch veel te vroeg.