De dooi is halverwege, een tussenfase waar je niet vrolijk van wordt. Een deel van de sneeuw is weggeregend maar al dat vocht kan nergens naar toe want de bodem is nog compleet bevroren. Sop sop, plens plens. Het ziet er lelijk uit, grijs met bruine strepen. De paarden hangen maar wat rond bij de boxen, in het weiland rondhobbelen heeft geen zin, en de betonplaat staat als we 's morgens buiten komen grotendeels blank. Blank-gemengd-met-mest dan wel. We zijn een half uur bezig om het allemaal op te ruimen - terwijl de paarden voortdurend in de weg lopen - en dan pas komen we toe aan hooiverstrekken. En als we 's middags terugkomen is het weer precies zo. Dweilen met de hemelwaterkraan open. Een eind gaan rijden is er ook niet bij, wat van boven valt is nat en wat eronder ligt is bevroren, daar hebben sneeuwzolen ook geen grip op.

Kortom, een binnenblijfdag. Gelukkig was er wel vers zelfgebakken brood. Lichtpuntje. Dan het web. Overal waar je kijkt: Trrump. Bah, wegwezen. Dus ik dacht kom, het regent, laat ik nu eens braaf zijn en mijn ziektekostendeclaratie indienen. Dat is een paperassenklus die eigenlijk niet moeilijk is maar wel onoverzichtelijk. Niet dat ik zoveel ziektekosten heb maar als je het een paar maanden laat liggen, hopen de rekeningen briefjes en rare formaten kwitanties zich toch op. Vroeger op kantoor kon het nog wel dienen als afsluiting van een saaie werkdag, maar tegenwoordig heb ik nooit meer saaie dagen. Ik ploeterde gestaag voort ondanks printerprobleempjes en het feit dat toen alles ingevuld, geordend en gekopieerd was, het horrorsysteem voor ziektekostendeclaraties weigerde los te laten naar welk adres de envelop eigenlijk moest worden opgestuurd. Ik kwam er uiteindelijk achter door te googlen. Online indienen kan ook, al eens geprobeerd, maar ik zei al dat het een horrorsysteem is en ook dan moeten alle documenten, rekeningen briefjes en rare kwitantieformaten worden gescand dus dat is niet minder werk. Het scheelt alleen een envelop.

De invullerij werd halverwege onderbroken door buren die een doos gebakjes en mijn lievelingsbokkepootjes kwamen langsbrengen. Kijk, dat dan weer wel. En morgen wordt droog weer voorspeld. Nou, die voorspelling kunnen ze wat mij betreft maar beter laten uitkomen, want anders ...