Daar liggen ze dan, tenminste een deel. We hebben een doorkijkje naar de overkant van de Vierre gekregen. Niet vanuit het huis, maar in de crossbaan en op het terrasje bij de roundpen hebben we al uitzicht over het dal, en er komt nog meer.

De paarden kregen vanochtend hun zesmaandelijkse inenting tegen griep tetanus en rhinopneumonie. Twee spuiten elk. Titan is totaal stoïcijns, hij vertrekt nooit een spier als de naald erin gaat, Jay protesteert verontwaardigd, Kir en Harissa zijn niet blij maar laten het over zich heenkomen, en HiTime wilde wel even op zijn achterbenen gaan staan. Vorige keer nam hij het kalmer op. Anderhalve meter afstand houden was weer een illusie, dat gaat nu eenmaal niet tijdens veeartsenbezoek.

'De brem is op zijn retour, maar toch nog grotendeels geel', schreef ik vorig jaar, dat is nu ook zo alleen liefst drie weken eerder. Acht dagen daarna hooiden we al. Nou, daar is dit jaar geen denken aan. Droogte droogte droogte.