Nou zeg. Volgens de meteo zou het vandaag een extra frisse dag worden, 12° en zwaar bewolkt, ha fijn. Pfff. Het was gewoon precies zo'n dag als alle voorgaande, wolken, fel zonlicht en droog, 17°. Er wordt ook steeds regen voorspeld maar dat geloven we allang niet meer. Vandaag verplaatsten we de paaltjes in het ruïneveld maar weer tien meter, nu moet dat al elke drie dagen. Het gras groeit geen milimeter. We zitten nu in week vijf zonder regen, na één week in april met wat buien, en daarvoor ook weer vijf weken complete droogte. Het nieuwe normaal.

Maar nachtvorst op 23 mei, is dat soms ook normaal. Dacht het niet. De basilicum buiten bevroor, maar dat is het ergste niet. De nieuwe zachte blaadjes van de notenboom zijn ook bevroren, het uiteinde van elke tak hangt er zwart bij. Het ziet er treurig uit. En de prille nootjes die we al goed konden zien zitten, en het zijn er veel, we verheugden ons al op een mooie oogst in september, zijn die soms ook bevroren? We weten het nog niet.

Ook vloog er een zwaluw tegen het raam. Ik redde hem heldhaftig van de katten en toen hij een poosje in het daarvoor bestemde kartonnen doosje had gezeten om bij te komen, vloog hij weg, maar hoe hij er nu aan toe is, weten we niet. En er zijn er al zo weinig, we hebben zwaluwen en vleermuizen nodig om de knaasjes op te eten. Die zijn er in grote aantallen.

Kortom. Grmbbll grrrmbmbbll.

Ter opvrolijking dan maar een foto van Océ in haar ton. Ze heeft diverse riante slaapplekken maar sinds kort zit ze het liefst in de ton waar we de hele winter de rumex en andere harde stelen uit het hooi deponeerden. Zacht is anders, maar als ons prinsesje graag op de erwt wil slapen, kunnen wij natuurlijk alleen maar deemoedig buigen.