Dezer dagen voeren wij noodgedwongen weinig uit. Het is te warm, en wel véél te warm. De grond is geblakerd, krekels krekelen, we hebben de laatste jaren een klimaat zoals vroeger in de Provence heerste, heet, droog, siesta-weer.

Goed, er zijn altijd karweitjes, zoals twee gaten graven en beton storten voor de nieuwe 'cabrio-paaltjes'. Die paaltjes moeten de paarden de toegang tot het schuurtje en de balen beletten, maar als de tractor of de trailer tevoorschijn moet komen of in het najaar de eerste hooirol wordt aangeprikt, moeten ze even uit de weg. Slim ontwerp, maar het aanbrengen moet (volgens R nú) even gebeuren, weer of geen weer. Half in de schaduw, dat wel, maar mét irritante vliegen.

Océ ziet niets in dat soort activiteiten. Je kunt ook in het tractorschuurtje een comfortabel plekje uitzoeken op wat spullen en de hele dag pitten. Rrrrr.

Ten slotte kan gelogd dat ik de allereerste bijles van mijn leven gaf, Engels, aan het broertje van Justine. C'était fun. Wordt vervolgd.