Er was weer van alles gaande, er was een heuglijke ontdekking, en ook een totaal non-event. Om met dat laatste te beginnen: vandaag zou het dan opeens veel kouder worden met forse plensregen de hele dag. Vannacht ging het al flink tekeer met regen en windstoten. Volgens de planning zouden R en Justine de rit in Martué doen met Harissa en Kir, maar men kan ook overdrijven en als het al regent bij vertrek is dat nogal ontmoedigend. Dus die gingen niet. En? De hele dag geen drup, en windstil. Voor niks afgelast, de meteo heeft ons een rad voor ogen gedraaid. Voortaan kijken we gewoon zelf naar de lucht.

Eerder deze week was er genoeg activiteit. Met de hogedrukspuit de groene algen en het stof van het plexiglas bij de boxen gespoten, het kan weer een tijdje mee.

De heuglijke ontdekking: ondanks de late nachtvorst ontdekten we toch nog twee walnoten tussen het gebladerte. De boom heeft zijn best gedaan en volgend jaar werkt het klimaat hem hopelijk niet tegen.

Verder hebben we sinds gisteren opeens negen paarden. Ook dit jaar was er geen goed moment om de regain te maaien en voor de schapen was het te nat, daarom moeten nu Paprika, Stracciatella, Cora, Kiwi en Taxi het late gras opeten. Vier vriendelijke dames en een ruin, waar we weinig omkijken naar hebben. We zetten om te beginnen ongeveer een kwart van het weiland voor ze af en als het op is krijgen ze er een kwart bij. Olivier heeft gedegen plannen voor het slepen en bemesten zodra het gras op is. Tijdig. We zullen zien wat er van terechtkomt.

En 's avonds maakte ik appelcurry. Al deze specerijen gingen erin, een hele maaltijd in herfsttinten. In de tuin begint ook wel het een en ander te verkleuren, maar op ons herfstritje gisteren zagen we er in het bos nog niet veel meer van dan wat bruinwordende varens.

Het wordt al wel veel vroeger donker.