Alweer tien dagen geleden, dat vorige logje en toen ik erover nadacht wat er dan intussen allemaal voor logwaardigs voorbij was gekomen, was mijn geheugen eerst volledig blanco. Terwijl ik zeker wist dat er van alles gebeurd was, zoals altijd eigenlijk. Het zou echt beter zijn om het een en ander elke dag even vast te leggen anders verdwijnt het zomaar in de vergetelheid. Zoveel tijd kost dat niet, minder dan een poging om een random kaartspelletje te laten uitkomen, en dat gebeurt toch ook elke dag. Als ik dat dus nu eens deed, loggen in plaats van kaarten. Goed idee.

De afgelopen tien dagen dus? De twee trapleuningen werden eindelijk geleverd na een maand van beloften, stiltes en ettelijke aanmaningsmailtjes, en R monteerde ze meteen degelijk. Geen foto, ze zien eruit als trapleuningen, roestvrijstaal, keurig. En handig.

Verder begaf de regenwaterpomp het, R deed onderzoek op internet en de nieuwe is alweer geleverd. R is druk met de installatie maar de aansluiting moet wachten op de levering van wat slangen en aansluitnippeltjes, zodra bpost ophoudt met staken. Intussen moeten de emmers voor de paarden worden gevuld met gemeentewater en dat gaat tergend langzaam want de druk is niet hoog. Het wachten in het donker en de vrieskou tot ze eindelijk vol zijn, wordt goedgemaakt als het helder is en er veel sterren te zien zijn. Nu het volle maan is, wordt de hele omgeving goed verlicht en is de koplamp alleen nodig bij het mestruimen.

De verwarming leek ook even stuk maar dat was een kwestie van een klein ongevalletje verhelpen en hij deed het weer. 's Avonds hebben we de kachel aan voor de gezelligheid, intussen is het stookhout bijna op.

We schepten met zijn tweeën in een uur tijd de vele centimeters dikke baggerlaag rond de ruif weg die zich daar de afgelopen periode verzameld had. Ik wilde gewoon even kijken of dat goed zou gaan met de mestschep en het ging, dus hup. Daar hebben we gemak van, de paarden kunnen droog staan eten en de hooikruiwagen hoeft niet door de modder te worden geduwd. Voldoening voor de hobbyboeren.

HiRise maakte kennis met de Belgische vlag, terwijl de anderen geïnteresseerd toekeken hoe hij het erafbracht. Bang is hij niet, hij wilde er wel een keer in bijten en erop gaan staan ging hem ook goed af.

En tenslotte hoorden we de eerste kraanvogels, we zagen ze niet want het was bewolkt, maar het waren er een heleboel. Het blijft alweer een beetje langer licht.

Zo. Morgen weer een logje. Wieweet. Misschien.