Wat zal ik ervan zeggen. Ik leid het leven van een bejaarde. Zo stel ik me dat tenminste voor, nergens naar toe hoeven, een beetje op de bank zitten breien, naar de vogeltjes kijken, er wordt voor je gezorgd. Daarentegen is R's leven er een van full time werkzaam in meerdere banen. Taxichauffeur, paardenverzorger, boodschappenservice, thee- en koffiezetter. Buiten in weer en wind.

Als Harissa water komt drinken, ziet ze me zitten. Ze kijkt peinzend naar binnen: 'Ik zie dat je nog steeds stalrust hebt. Nog altijd kreupel? Vervelend. Nou, ik kom je wel weer eens opzoeken, daag.'

Iedere dag wordt de kreupelheid wel minder. Binnen geen krukken meer nodig en buiten nog maar een. Mijn sokkentrui is ook bijna af. Het gaat vooruit.