... wreed? ... sneu? ... precies goed geregeld? Het zal wel. In elk geval hadden de wilde bijen een onopvallend nest gemaakt in de berm van het weiland aan de overkant, net onder de meidoorn en het lijsterbesje dat ik ooit van de gemeentelijke bermenmaaier heb gered. Goed verscholen in het gras en de kruidjes die daar zoal opkomen. Maar nu was er blijkbaar een honingliefhebber langsgekomen. Een honingdief. Er was flink gegraven dus het moet wel een vos zijn geweest, of misschien een wasbeertje. Wat een ravage.

De bijen kropen rond over de restanten van hun zo zorgvuldig opgebouwde nest. Het was een nest van hetzelfde type als het hoornaarsnest dat we destijds op zolder van het oude huisje aantroffen, maar wel veel kleiner. Hoornaars zijn ongeveer vijf keer zo groot als deze bijtjes.

De rover liet een stuk raat achter, leeg. Voor hem of haar was het gewoon een buitenkansje, waar je best een paar bijensteken in de neus voor over kunt hebben. Zo werkt dat nu eenmaal, maar ik vind het toch sneu voor de nijvere bijtjes.

Overige natuur. Océ laat zien hoe weelderig alles woekert in de crossbaan. Dit was ooit een brede doorgang, maar de bramenslierten rukken op. Dit jaar is alles hard gegroeid door de overvloedige regen. Hier geen overlast door grote hoeveelheden ineens, maar door elke paar dagen neerslag is alles groen groen en nog eens groen. Weer geen jam dit jaar, te nat en niet warm genoeg voor bramen, en frambozen zijn helemaal niet verschenen. Na de week waarin wij gehooid hebben, is er geen enkele periode geweest met voldoende dagen droog weer, zodat bijna niemand kon hooien. En nu is het gras in ons veld alweer zo hard gegroeid dat er bijna weer gehooid kan worden. Olivier komt volgende week de regain maaien, men voorspelt nu dan een week droog weer.

En vanochtend vroor het voor het eerst. Een vliesje ijs op de paardendrinkbak, de verwarmingsradiator warm (bevriezingsbeveiliging). Twee graden op de buitenthermometer toen ik opstond (7 uur). Maar goed dat ik juist het winterdekbed tevoorschijn had gehaald. De vorst was de genadeklap voor de petunia's, ze hebben het niet erg goed gedaan dit jaar, niet bestand tegen zoveel buien. Bij het opruimen van de plantenpotten glipte er een hagedisje tussen de stenen van de gabions.

Ik ben blij met dit weer. Bij dit soort temperaturen kun je tenminste wat doen buiten, en er zijn prachtige wolkenluchten. R kreeg meteen zin in spruitjesgratin, echt herfstig, en zowaar wist hij bij de supermarché een zak spruiten te scoren. Wat vroeg. De hazelnoten zijn rijp, en ze zijn weer goed. Natuur dichtbij huis.