Intussen is het overal groen geworden, de haag, het gras, de beuken, de lijsterbessen, de meidoorn. De brem bloeit. Terwijl anderen boswandelingen maakten, kwamen oefenen in de crossbaan en druk waren met de rit op Lagland, vulde ik acht terraspotten met petunia's, fuchsia's en lantana's. Daar hebben we de hele zomer plezier van, als het weer meezit.

Een fotoverslagje. Het oefenen in de crossbaan met oude bekenden en hun paarden en een paar nieuwe. Aan de hand en in het zadel. Ons werk was beperkt tot het opstellen van de hindernissen en het maken van de paddocks vooraf en het afbreken van dat alles na afloop.

Iedereen was tevreden, ruiters en paarden hadden weer het een en ander geleerd, en aan het eind van de middag was het best warm geworden.

Dit jaar ging Lagland over 15 km buiten het militair terrein en het restant (13 km voor R en Justine) binnen. Die eerste 15 km was het zeer druk, er waren zoveel paarden dat Titan en Kir er opgewonden van raakten, en zij waren niet de enigen. Maar op het uitgestrekte militair terrein zelf was het rustig en de paarden kalmeerden direct. De ruiters daar verdwenen in het struikgewas.

Weer thuis is het een kwestie van de honderden foto's van die dag doorploegen op zoek naar die van onze eigen paarden.

Ik had nog zo gezegd dat ze iets opvallends moesten aantrekken, net als de eerste keer dat wij die tocht maakten.