Er gebeurde het een en ander, waarvan ik een deel heb gemist. Terwijl de hooibalen werden afgeleverd, toch een mijlpaal van jewelste, lag ik op de bank met een glaasje water waar ik niet van kon drinken en een plastic bakje om in te zeveren en te kwijlen. Ja ook de negatieve kanten in mijn bestaan worden belicht, het is hier instagram niet. Hoe dan ook, het was keelpijn, die woensdag begon en steeds erger werd, vrijdag zaterdag zondag. Slikken was een hel, slapen onmogelijk, eten zero. Maandag naar de huisarts, R maakte de afspraak omdat ik nauwelijks kon praten. 'U had eerder moeten komen', zei hij. O ja meneertje en wanneer dan, met een beginnende keelpijn ga ik niet naar de dokter en toen het ondraaglijk was geworden was het natuurlijk weekend. Zo dat wou ik even kwijt. 'Een mooi abces op een amandel', zei hij, dat was meer to the point. Erkenning. Goed, naar de Eerste Hulp, een scan, antibiotica en pijnstillers, én 48 uur blijven want het abces wordt dinsdag doorgeprikt. Ziekhuisbed. Met de medicijnen ging het dadelijk beter, geen pijn meer, een hoop vriendelijk en bekwaam personeel en diverse hapjes van vloeibaar via appelmoes tot Belgische broodjes, zo zacht dat ze bijna ook vloeibaar zijn, en na drie dagen vasten zelfs bijna lekker. Uiteindelijk werd er niets doorgeprikt, cortisonen en antibiotica moeten het werk doen en R kon me komen ophalen. Lekker naar huis.

Daar had ik dus wat gemist, maar gelukkig hebben we de foto's nog.

Daar ligt de rijkdom opgestapeld, 53 rollen, paste precies. Harissa vond het niks bijzonders, die was de rollen bij Vetarel gewend, vijf hoog opgestapeld, Kir liep met haar mee, Titan moest een beetje moed verzamelen en HiRise heel veel moed maar toen rende hij erlangs, zo ver mogelijk op afstand van al dat engs. Even later was het al niets bijzonders meer. Verslag van R.

En nu fijn weer thuis, opgeruimd, was gedraaid en van alles nagelopen zoals kamerplanten water geven, vegen, de afwas, tuinplanten begieten, Titan's en Harissa's hoeven ingevet, de waterwerken schoongemaakt, allemaal dingetjes die ik normaal dagelijks doe en waar R ook niet aan toe was gekomen met al die hooileverantie (in negen ritten), mij overal heen vervoeren en achter medicijnen aan waarvan er dan net weer eentje niet voorhanden is zodat hij nog een keer terug moest. Vermoeiend.

Maar nu lekker relaxen, en vanavond in mijn eigen bed, daar gaat toch niks boven. Om het nog beter te maken, regent het. Ik ben weer helemaal goed, nog een paar dagen medicijnen en vrijdag op controle bij de otorhinolaryngo ofwel ORL. En morgen gezond weer op, ik heb energie zat.