Ik schreef 'Laurent bracht redding. [...] Vanavond komt hij [...] inpakken'. Dat was in strijd met de strenge weblogregel 'gij zult slechts loggen wat er gebeurd is en niet wat gij hoopt dat gaat gebeuren' en het werd terecht afgestraft. Want Laurent kwam niet opdagen, s'avonds niet en de volgende ochtend niet. Het hooi lag in de brandende zon te drogen van 's ochtends zes tot 's avonds tien uur, en daar fermenteerde niets meer. Dat werd nooit meer voordroog. Hij zegde toe die avond alsnog te komen, maar dat konden we met kunst en vliegwerk nog net afzeggen. Nee Mannetje, nu hoeft het niet meer. Dat was zaterdag/zondag. Het hooi van Les Bulles was afgevoerd naar Oliviers schuur, maar die 21 rollen van onze overkant lagen nog oningepakt in ons ruïneveld.

En daar regende het zondagavond en maandagavond en -nacht overheen, we hoorden het als we 's nachts wakker werden. Regen is hard nodig, maar niet NU. Het gevolg was dat ik dinsdagochtend huilend aan het ontbijt zat. Geen voordroog voor ons, ook geen droog hooi dat we dan maar zouden proberen te verkopen, en in plaats daarvan nat hooi. Een beetje regen op zo'n stevige rol is geen probleem maar maandagavond en nacht regende het best veel. Ik zag ons al blijven zitten met een paar ton onhanteerbaar afval in de wei.

Nogmaals 'wat nu'.

We hadden twee opties: hooi van twee hectare in Les Bulles, te maaien door boer B en te rollen in te pakken en te leveren door een bedrijf, of hooi van twee hectare in Suxy, te maaien en te leveren door Olivier en hier in te pakken door een bedrijf.

Om het niet te lang te maken: optie B. Olivier verzekerde ons dat zijn bouleuse nu is gereviseerd, en hij heeft back-up door boer A ingeval er toch weer wat misgaat. 's Middags kwam hij met de hele familie de 21 rollen uit het ruïneveld ophalen. Dat was een hele opluchting, als het nu regent, dan in elk geval niet op ons hooi. Dus op naar de volgende ronde, alles opnieuw maar dan goed.

Van onze kant zijn de voorbereidingen klaar. Het veldje waar de rollen komen te liggen, is leeg en gemaaid.

De strooier en de pic verplaatst naar het kruiwagenveldje.

En intussen maakte ik de badkamer een keer grondig schoon (tot de voegen aan toe), puur omdat dat tenminste een projectje was dat ik persoonlijk in de hand had. En sopte de carport af. En ruimde wat paaltjes op. Keurig. Alles onder controle.

En dan nu de rest van ons leven. We kunnen er weer tegen.