Vanavond werden we getracteerd op een spectaculaire hemelbrand. Het lijkt echt alsof de ruïne en het bos in brand staan, maar het bluswater was eerder op de dag al gevallen, dit was de afsluiting van een lange regendag.

Zaterdag was de enige zonnige koude dag in een week van neerslag. De aftrap van het buitenritseizoen van Sunshine vond plaats bij ons. Een van de deelnemers maakte een sfeerfoto van Titan door het windbreekgaas heen. Wat is hij toch braaf, zo netjes staat hij met het touw over zijn rug bij zijn poetsbak te wachten tot R terugkomt.

Tijdens de rit werd Titan niet moe, want het tempo lag heel laag. Verschillende deelnemers vonden obstakels moeilijk die onze paarden heel gewoon vinden. Kir kent het beekje natuurlijk op haar hoefje.

HiRise luidt ook weleens de bel, maar die moet daarvoor zijn nek uitstrekken, dan kan hij er net bij. Hades de Fries is heel vriendelijk en heel erg groot. Een Fries is wel indrukwekkend, en met een knieactie als die van hem draaft hij prachtig voor een sjees, maar als rijpaard is hij echt niet comfortabel. In draf word je vanzelf opgeworpen, de enige optie is lichtrijden.

Harissa en HiRise brachten de dag door in het ruïneveld, waar gras is, en nu staan de paarden overdag regelmatig verlangend die kant op te kijken. Nog een week of vier vijf geduld, dat zijn altijd de langste weken van het jaar.