Mist en regen en zwaar bewolkt, dat levert niet veel loginspiratie op. Toch was er zondag wel wat te beleven in de roundpen.

Ristelend dekzeil, paraplugezwaai en een reis-om-de-wereld, Kir vond het allemaal normaal. En tot onze verrassing Titan ook. Vroeger was een dekzeil al bedreigend voor hem als het op de grond lag maar nu kon R het gewoon over Titans hoofd draperen zonder dat hij een oor bewoog. Zadelloos, bitloos, en met de nekring, dat was voor Kir de eerste keer wel wennen.

Zaterdag gingen we eens met Harissa langs de hindernissen in de crossbaan. De wipwap hadden we eigenlijk nooit geoefend maar het ging goed, aan de hand, zowel vanaf de lage als de hoge kant. Volgende keer bereden.

Kir liet nog even zien hoe het ook kon. Ze klom erop, ging dwars in het midden staan, precies over het kantelpunt heen, en liet de wipwap op en neer wiebelen terwijl ze uitkeek over het dorp. Heel jammer dat we dat niet op een filmpje hebben vastgelegd.

Het is een bijzonder dier, dat is het.