Diverse mijlpalen, grote en kleine. De schermen voor de boxen werden geleverd en het materiaal voor het deurtje een paar dagen later. Ze hangen al, keurig, stevig, goed doorzichtig, en het werkt. Er zijn duidelijk minder mestvliegen, helemaal geen dazen meer want die houden niet van het donker, en vrijwel geen kreidlers want die willen in en uit kunnen vliegen. De paarden brengen wel hun gewone vliegen mee uit het weiland en ze staan toch nog de hele dag in de boxen te stampen vanwege de eitjesleggers dus het is niet absoluut irritante-insecten-vrij, maar we zijn tevreden.
Ook de schermen voor het tractorschuurtje zien er goed uit. Het was priegelen om ze op de juiste manier op te hangen, maar zo blijft ons trekkertje in de winter droog. Dat is mooi als het nog ooit gaat regenen of sneeuwen, maar zo niet dan helpt het in elk geval om nestelen door roodstaartjes tegen te gaan. Niet dat wij iets tegen roodstaartjes hebben maar ze blijven hun eitjes in het nest pal onder het metalen dak leggen en die worden vervolgens gekookt door de zon, kansloos. Zo sneu. Het rechterscherm blijft een stukje open zodat Océ in en uit kan.
Het is en blijft droog. In de containers achter de boxen is nog genoeg regenwater om de paarden te douchen en 's avonds begieten we de struiken en boompjes in de tuin, de beukjes, de noot, de hibiscus, de rhodo's. En de petunia's twee keer per dag. Grasmaaien is voorlopig niet nodig.
Nero wordt gaandeweg steeds meer oranje. Van boven is hij nog zwart, maar het oranje kruipt omhoog. We denken dat het komt doordat hij water drinkt uit de cortenstalen waterschaal. Het staat hem charmant.
Ik scoorde de eerste bramen. Er is nog bijna niets rijp maar als het net zo gaat als de vorige jaren en alles wat nu rood is verdroogt, dan heb ik toch vast wat.
Als laatste mijlpaal gaf de wasdroger de geest na eenentwintig jaar trouwe dienst. Maandag wordt de nieuwe al bezorgd, niet dat dat dringend is, buiten droogt de was toch in no time. De wasmachine is precies even oud maar die draait nog steeds netjes zijn rondjes. Als ik hem aanzet, geef ik hem tegenwoordig altijd een schouderklopje zodat hij weet dat we hem waarderen.