Eindelijk - na alweer tien dagen geen spat - de gewenste regendag. De hele dag door buien, maar niet onmatig hard. Precies goed.

De tuin met rhodo's pioenrozen kattekruid en lavendel lijkt wel een kasteelpark waar dagelijks een legertje tuinlieden werkzaam is (te weten: I en R), de pioenen zijn open, de kornoelje bloeit, er zitten al kleine walnootjes aan de boom, het gazon is groen, de wei is groen en zelfs de hibiscus ziet er opeens levensvatbaar uit. In de crossbaan bloeien de witte vlieren, de bramen staan vol bloemetjes, ik eet elke dag een paar aardbeitjes van het hellinkje achter de boxen. De waterwerken zijn schoon en stromen goed door, de containers zijn volgeregend. Kortom: bliss.

Aan het eind van de dag laten de pioenrozen het hoofd hangen, straks even uitschudden. De paarden vinden het prima weer, geen knaasjes dazen of delta's, en als het ze even te hard gaat schuilen ze onder het boxendak. Kir trekt een paar blaadjes van de eikentak waar ze na de regen nét bijkan en als dank schudt de eik al zijn druppels op haar hoofd.

Regen betekent ook binnenzitten. Pickles, rabarber en een groenten tray bake gemaakt, ricotta gebakken, aan mijn dekentje gebreid, spelletjes gedaan. Een hele dag zonder dat de screens naar beneden moeten, een mijlpaal op zich.

Verder maakte ik een proefopstellinkje bij de voordeur, daar vond ik het zo kaal nadat we de ponytail hebben weggehaald, en nu vind ik mijn proefopstellinkje zo goed dat ik op zoek moet naar een trucje zodat het stabieler staat en naar planten die klein blijven (natuurlijk geen cactussen). Projectje voor een andere regendag.