Vanochtend konden we er weer gevieren op uit. Felle zon en snijdende wind. Tussen de bomen hoorden we de wind door de toppen fluiten maar last hadden we er niet van. Naar schatting 8 of 9 km, een rondje van twee uur richting Straimont, de langste afstand tot nu toe voor HiRise. Hij deed het prima, op een enkel baldadig sprongetje na.

Halverwege lieten we hem even uitrusten en een beetje grazen op het reeënweitje.

Onderweg op deze frisse zondagochtend kwamen we geen mens tegen, en behalve wat reeënkeuteltjes zagen we ook geen sporen van wild. We konden constateren dat de strimmer in de sparrenaanplant achter het huis klaar is met het werk, alle bremstruiken liggen plat en zijn sparretjes blijken toch aardig gegroeid nu ze niet meer achter de brem schuilgaan.

Het was een fijne rit en een prachtige dag.

Afgezien dan van het wereldnieuws.