Achterstallige mijlpalen voor ons grondgebiedje. Geen wereldnieuws, maar voor ons is dit mooi wel het middelpunt van het land. Wat zeg ik, van Europa, de aarde, de melkweg, het heelal en ver daarbuiten. Ziezo.

Ik kan dan ook melden dat 'mijn' wasvouwplank is gemonteerd, gekit en tot enorme tevredenheid in gebruik genomen. Zo handig, sindsdien sta ik met plezier was te vouwen daar. Nou, is dat een mijlpaal of niet.

Verder voorzag R twee van onze kruiwagens van nieuwe wieltjes. Gele, in plaats van de oude versleten oranje. Ook de kruiwagenwieltjesindustrie kent seizoensmode, net als bij Kuifje in Amerika ('deze winter hangt de patroongordel schuin rechts af, vorige winter schuin links', ik ken mijn klassieken).

We kregen een enorme tas groente uit Oliviers moestuin, zodat ik een dag in de keuken doorbracht met het maken van courgettesoep en linzentomatenpreisoep voor in de vriezer, en de beslissing of een eigen moestuin al dan niet dringend noodzakelijk is, kon weer een jaartje worden uitgesteld. Ook onze eigen pompoen kwam bij de composthoop spontaan op zonder dat wij daar moeite voor hadden gedaan.

Tijdens de dagtocht van gisteren in Les Epioux met oude en nieuwe kennissen kon het Harissa weer niet snel genoeg gaan. Als ze maar door kan stappen of draven met haar 7,5 respectievelijk 17 km/u kruissnelheid is het goed, maar owee als de anderen haar te langzaam gaan. De tweede helft, naast die merrie die er net zo over dacht, was dan ook aangenamer dan de eerste.

Onze beestjes doen het toch maar best, de Semois in is nooit een punt, en onder galmende tunneltjes door ook probleemloos. Weer thuis, na 23 km bij 25° en een flink aantal steile hellingen, gaven we ze een frisse douche, en vandaag zijn we allemaal weer fit, zonder spier- of rugpijn.

Ten slotte fotoshopte R alle vliegen van HiRise zijn hoofdje, voor een mooie statiefoto. Er zijn veel gewone vliegen daarginds, op dat punt gaat hij erop vooruit als hij straks eenmaal hier is, maar hij zal wel moeten wennen aan onze knaasjes. 't Is altied wat. We bespraken alvast met Olivier dat zijn veulen van de winter ook bij ons komt, zodat HiRise een leeftijdgenootje heeft om mee te spelen, en Paprika gaat dan terug naar de Vallée de l'eau. Meteen afgesproken.

Het is echt zomers, na al die weken met koelte en milde buitjes waardoor het gras en alle andere gewas fors bleef groeien, en het blijft nog een of twee weken zo. Alleen de amberboom begint te verkleuren, verder is alles nog groen. Dit jaar worden de bramen in de crossbaan dan eens echt rijp na drie jaar verdroging. Dat wordt jam maken, mjam mjam.