Dus geen tijd voor een logje, maar er is toch van alles vast te leggen. Vrijdag belde R Olivier: wanneer denk je te hooien? Nou, dat wordt wel zondag, het is nog maar net droog weer. Oké dan. Nog geen tien minuten later draait een onbekende tractor ons veld in. Maaimaaimaai, in recordtijd (voor ons doen) was hij klaar. Gelukkig kwam Olivier erachteraan met de auto om opheldering te verschaffen: kennis, kwam toevallig langs met maaitractor, had even tijd over, kon nog wel een veldje doen, en ook wel twee.

Zodoende waren de overkant en het ruïneveld vrijdagvond al gemaaid, zaterdag strimde R de overkant onder de omheining en harkten I + vakantiewerkster J het eronderuit, zondag en maandag geschud, morgen balen, laden en afladen. Woensdag zal het dus al binnen zijn, wat een efficiëntie. Het is heel erg veel hooi, goed droog dankzij zon en aardig wat wind. En natuurlijk kruiskruidvrij, daar zie ik altijd van tevoren op toe.

Zondag waren we ook weer bij Harissa. Dat schiet niet erg op. Uitgebreid overleg met de veeartsen en de hengsteigenaar. We overwogen nog even een alternatief maar verwierpen het weer. In de loop van de week zou het goed moeten komen en dan kunnen we haar weer ophalen.

Alle boxen zijn gebeitst en we zijn aan de overkant begonnen, nu het gras gemaaid is en de zwaluwen uitgevlogen, kunnen we er goed bij.

Zaterdag zat er een bruine pad voor de garage, en een kleine egel op ons gele weggetje, en vanmiddag kwam ik hem weer tegen bij het opruimen van de regenpijpen die tijdelijk onder de beukjes lagen vanwege het beitswerk. Daar was hij ingekropen en die pijpen liggen daar nu dus nog want de schuilplaats voor een egel is belangrijker dan een opgeruimde stapel regenpijpen.

En vanmiddag haalden we met de trailer een paard op voor Sophie ergens achter Durbuy. Onderweg in dat gebied was overal hoogwaterschade te zien. Troep, modder, stapels kapot huisraad. We stonden verbaasd te kijken hoe een paard van een jaar of twaalf, dat beter zou moeten weten, door vier mensen een trailer in getrokken geduwd en gepraat moest worden. Wat een geklungel. We bemoeien ons er niet mee en zijn alleen erg tevreden dat onze eigen paarden wél goed zijn opgevoed.

Morgen het hooi in de grote schuur opruimen zodat er plaats is voor het nieuwe hooi, en schuilstallen beitsen. Paardrijden, wat was dat ook alweer? Na het hooien krijgen we daar weer tijd voor.