Dinsdag brachten we Harissa weer naar Vetarel, het juiste moment voor de hormooninjectie, en nu blijft ze daar tot de inseminatie. Schone stal, stro en hooi, een raam om naar buiten te kijken, een pony als buur en andere paarden in zicht en op gehoorsafstand, en honden en pauwen als gezelschap. 's Morgens wordt ze een tijdje in de rijbak gelaten zodat ze buiten kan zijn.

Woensdagmiddag gingen we haar opzoeken voor wat beweging en afwisseling, en R longeerde haar in de na al die plensbuien kletsnatte rijbak, waar ze met plezier in rondgaloppeerde.

Beter dan daar kan ze niet zijn en het is voor het goede doel, maar ik vind het maar niks. Hoe eerder ze weer thuis is, hoe beter. Vrijdag of zaterdag, hoop ik.