Bezige bijen bij buien. Gisteren was het toch een tijdlang droog. Met resultaat.

De brem teruggesnoeid die over ons achter-uitrijpad hing, en nog veel meer brem bij de greppel. In de crossbaan hebben de paarden alle bremstruiken waar ze bij konden van bast ontdaan, die brem zal het niet overleven maar er komt altijd weer nieuwe op.

De houtstapel achter het tractorschuurtje in orde gebracht.

Een pallet onder dak gezet om te drogen, om er straks weer aanmaakhoutjes van te maken. Nu we steeds hout stoken gaan die aanmaakhoutjes hard.

De trailer ontdaan van vochtig zaagsel, en een kruiwagen vol nat beukenblad achter de sellerie vandaan gehaald, zodat het daar niet steeds vochtig blijft.

Kortom, nijver als bijtjes.

Binnen brachten we de regendinsdag door met iets dat we ook wel zes jaar eerder hadden kunnen doen: het beschot van de trap in de hal witverven. De schilders destijds noemden dat trapbeschot een 'Architektenlücke', en daarom was het ook nog niet gebeurd: je kunt er bijna niet bij. Maar met kunst- en vliegwerk, R's precisie en een verlengde kwast en roller is het gelukt.

En nu de verfbus toch open was, liepen we woensdag, toen het nog veel harder regende, alle plekjes in huis met kleine beschadigingen na, zelfs enkele vuile plekken in de garage werden weer wit. Het huis lijkt nu wel helemaal nieuw.

Als dat geen nuttig gebruik van een paar regendagen is. Maar morgen wordt het droog, hèhè, onze kans om een mooie modderige buitenrit te maken.