Eindelijk een dag met zon. De afgelopen week deden we weinig meer dan internetten, legpuzzelen en hoofdschuddend de toestand in de VS volgen. R maakte wel elke dag een boswandeling. Bewolkt somber weer, steeds net rond het vriespunt. Maar nu is er zon, en bovendien heeft R bij Titan en Harissa de ijzers erafgehaald, zodat er nu dankzij het hoefmechanisme geen ijsklonten meer onder de hoeven blijven zitten. We konden dus weer een ritje maken, via een route zonder scherpe stenen. Voor Harissa en mij was het de eerste keer sinds vijf weken. Vanwege de sneeuw grotendeels in stap, maar ook enkele drafjes gingen goed. Ik voel mijn rug wel maar het is dragelijk.
Waar de zon het landschap niet bescheen werd alles in een blauwe gloed gehuld. In de anderhalf uur dat we buiten waren, zagen we twee nordic walkers die niet op of om keken, en verder alleen vogels en heel veel sporen van dieren in de sneeuw.
Het was -2°, maar we waren warm aangekleed, pas aan het eind van de rit toch koude tenen en vingers. Het was een fijn ritje en ook Harissa vond het leuk om weer eens buiten te zijn, dat was goed te merken.