De dag werd goed besteed, R en V maakten een kerstrit van twee uur met Titan en Scooby. Bij de twee bruggen was de overstroming weer hevig, het water stroomde met kracht door de weilanden en over de weg de Vierre in. Uitzicht op een binnenmeer en de weg onder water. De paarden vonden het heel gewoon, het was net als vorig jaar toch, dat hoort hier zo in december. Ook daarna een steile helling af naar het beekje was geen probleem en zelfs Scooby klom beheerst terug omhoog zonder te springen. Titan draait voor zoiets natuurlijk sowieso zijn hoef niet om.

Onderwijl stonden K en ik een uur te praten - buiten - over van alles, ik kan goed tegen weinig real life sociale contacten maar dan is dit toch ook wel weer eens aardig na al die tijd. De rest van de middag brachten de paarden en ik samen door in de zon in de crossbaan. Kir betrok haar favoriete uitkijkpost op de brug, kijken of Titan er alweer aankwam. Océ heeft ontdekt dat op mijn schouder zitten ook een aanzienlijke vergroting van haar uitzicht oplevert, en dat daar bovendien haar poten niet zo koud worden als op de grond. Gezellig.

's Avonds laat viel er nog een klein beetje sneeuw, zodat wij 'een witte kerst 2020' kunnen afvinken. De biels en de omheining waren in elk geval wit, dus het telt.

Tweede kerstdag was grijs saai en kil. Voor morgen was echte sneeuw voorspeld maar het wordt 'smeltende sneeuw of motregen'. We zijn benieuwd.