Vrijdag gingen R en Titan er weer alleen op uit, richting stuwmeer. Ik kon nog niet mee, al ging het geleidelijk wel beter. Ze hadden een fijn ritje en R maakte een mooie foto, zodat ik later thuis toch kon genieten van de herfstkleuren aan het meer.

Zaterdag leek een ritje mij wel weer verantwoord. Ik kon al bladeren harken, boxen uitvegen, rechtop zitten en een stukje wandelen, dan leek rijden ook het proberen waard, tenslotte beweegt de ruiter de rug daarbij voortdurend soepel, en bewegen is goed. Het viel mij op dat mijn conditie al na één dag op de bank zitten gekelderd was, ik stond al uit te hijgen van het stukje van huis naar de boxen, en stilzitten werkt averechts.

Om te beginnen wel een heel kort ritje, voor de zekerheid. Een klein rondje. Meh. Het viel tegen. Harissa stapte keurig voort zonder fratsen, en maar goed ook want ik zat eigenlijk meer in de verlichte zit dan stevig in het zadel. Het afdalen van de helling was een kwelling, blij dat we na een uur weer thuis waren, en dat R er het zadel voor me afhaalde. Nou, nog even kalm aan dan maar.

Intussen is het wel steeds prachtig weer, blauwe luchten, geen wind, koud. Gisteren voor het eerst de drinkbak afgesloten en een ton met water gevuld voor de paarden, en vannacht wordt het weer -5°. De watercontainers en de pomp leeg laten lopen. Winter, fijn.

De vogelhuisjes zijn voorzien van bolletjes en voer, maar de mezen hebben ze nog niet herontdekt. Er was jacht, maar ze kwamen niet dichtbij en er waren maar weinig deelnemers zo te zien.

Er kwamen grote vluchten kraanvogels over, de laatsten van het seizoen waarschijnlijk, op weg naar hun overwinteringsplaatsen. Groegroegroe.

* update* Min 8° toen we opstonden, en toen was de zon al op.