De afgelopen dagen hanteerden we de snoeischaar, de heggeschaar, de beugelzaag, de hark, de kruiwagen en de benenwagen. Met de beugelzaag topte R een van de beukjes achter de boxen, die we nog steeds 'de beukjes' noemen maar in tien jaar tijd zijn het behoorlijke bomen geworden. Vorig jaar dunden we er al een aantal uit, nu willen we ze geleidelijk aan toppen, niet allemaal tegelijk. Dit eerste testexemplaar was bedoeld om te kijken hoe het ging, hoe het staat en hoe de boom het opvat. Welnu, het ging goed, het valt niet op tussen de andere beukjes en we wachten af of hij in het voorjaar weer uitloopt. Het moet geen echte haag worden maar vijftig volwassen beuken op onderlinge afstanden van 10 cm is niet de bedoeling.

Gisteren en vandaag gingen we de bramen in de crossbaan te lijf. R hanteerde de heggeschaar en ik was zoals altijd het-gevaar-met-de-snoeischaar. Het gaat erom, de paden op de oorspronkelijke breedte te houden en niet om ze breder te maken. Dat kost mij weleens moeite, want die lange uitlopers die proberen stiekem naar de overkant van het pad te kruipen en daar geniepig een voetje wortels in de grond te steken, die zijn zo verleidelijk ver terug te knippen, en bovendien neem ik graag wraak als een lange sliert zich aan mijn broek vastklampt en mijn schoenveters weet los te trekken. Ik vat dat persoonlijk op: wacht eens eventjes jij brutale braam, ik zal je krijgen. Knipknipknip.

Ook als er ergens een fijn grasje staat waar de paarden vanwege de bramenslierten niet bijkunnen, maak ik dat graag voor ze vrij, en ik vind ook dat er overal voldoende doorgangetjes tussen de paden moeten zijn voor als er eens een paard door de anderen in het nauw gedreven wordt. Die knip ik dan ook even open als ze dreigen dicht te groeien. En lange sparrentakken die onder de braamstruiken vandaan komen, die gooi ik op een flinke stapel bij elkaar. Dat is eigenlijk wel mijn favoriete karweitje. En afgezaagde boomtakken slepen, dat doe ik ook erg graag.

Momenteel heb ik het soort rugpijn waarbij je flink in beweging moet blijven. Owee als ik even achter de pc ga zitten of op de bank, dan verstram ik helemaal, maar lopen staan bukken, dat gaat allemaal prima. Dus dat is een zaak van degelijke timing van mij.