Mist vanochtend. Dat is mooi. Net of we op een eiland in zee wonen. Er is dan weinig uitzicht maar genoeg inzicht. Zo zijn er nu overal de meest kunstige spinnewebben zichtbaar. Fantastisch wat een bouwwerken zo'n klein beestje tot stand kan brengen. En als er geen mist is, zie je ze niet.

Toen de mist was opgetrokken, oefenden we met Paprika en Kir, eerst in de roundpen en daarna in de crossbaan. Sturen, remmen. Kir is al behoorlijk goed, alleen bij het aangalopperen bokte ze een paar keer uit pure vreugde, maar dat is op te lossen door haar voorwaarts te drijven. Het is een beetje contra-intuïtief om een paard aan te sporen dat al uitbundiger is dan de bedoeling, maar dat het werkt heb ik onderhand wel van Sunshine geleerd, vooral destijds met Gygy. De meisjes maakten allebei een flinke zijsprong toen er opeens een paar toefjes oranje paddenstoelen in de berm bleken te staan. Inderdaad stonden die er vorige keer nog niet.

Ook fijn: er was tijdens de hele exercitie geen enkel vliegend plaaginsect dat ons kwam storen. Lekker fris weer. Ik hou erg van de herfst.