Diverse vervolgen. Om te beginnen het 'boerenwormkruidproject'. Dat was een maailand met veel boerenwormkruid (dus in slechte staat) waar we een oogje op hadden, maar de vraagprijs was en bleef te hoog dus het gaat niet door. Een non-event. Nou ja dan niet. Volgende project.

Verder zag R vanochtend hoe Sophie het verloren kalf met behulp van dranghekken en een touw in de trailer stond te sjorren. Twaalf dagen heeft het diertje in het bos rondgelopen, of een kalf dat leuk vindt of juist griezelig weten we niet. In ieder geval gaat hij nu op stal, Sophie neemt geen verder risico en bovendien zat hij onder de teken.

Dankzij de regen, nu al dag vijf, is het gras in de weilanden en het gazon behoorlijk groen geworden, wat gaat dat snel. De paarden zijn vaker in de wei te vinden, hooi is nog onmisbaar maar frisse grassprietjes zijn lekkerder.

In een droge middag strimde R achter de omheining van het ruïneveld bramen en varens, met het bijltje ging hij de dikke bremstruiken te lijf, en ik ruimde achter hem aan op. Er is nu een ruim looppad daar en de bramen reiken niet meer tot in de wei.

Onze ruitervrienden K+V zitten in quarantaine omdat hun dochter covid heeft. Dit zijn de eerste mensen zo dichtbij waar wij het van horen. Ik bood aan boodschappen voor ze te doen maar daar voorzag de buurvrouw al in. K maakt nu wel versterkende linzensoep volgens mijn recept. Of een covidpatiënt daar trek in heeft, moet nog blijken. Als ze ervan opknapt, kan ik het recept indienen bij het crisisteam.

Zelf zijn we monter en tevreden, zonder verschijnselen.