Het is droog. De haag en de crossbaan kleuren al volop herfstig, maar dat komt door de droogte. Op de voorgrond 'gazon', en het weiland ziet er niet beter uit.
Dat de hibiscus gisteren een bloem produceerde, is wel een mijlpaaltje, namelijk de eerste in de vijf jaar sinds hij is geplant, maar ik had beter meteen een foto kunnen maken want vanmorgen zag hij er alweer zo uit. In elk geval weten we nu dat het een roze is, terwijl ik dacht een blauwe te hebben.
Aan de pluszijde valt de hazelnotenoogst ook vroeg, een halve kilo kleintjes en grote. De bramen zijn weer verdroogd voordat er ook maar één rijp was. In het bos wordt het ene na het andere groepje sparren bruin, en gemarkeerd om te kappen lang voordat ze rijp zijn. Iedere dag kettingzaaggeluid.
Toen R in de supermarché geen koek of stroopwafels aantrof, bracht hij slim een kilo moesappels mee. 'Misschien ga je daar wel appeltaart van maken'. Hint hint. Ik vind dat meer iets voor de winter, nu schijnt de zon precies op het aanrecht als ik daar werk, en opeens had ik er genoeg van om verblind appeltjes te staan schillen. Hup, laken, naaimachine, zonwering gefabriceerd. We hebben gezocht naar iets officiëlers maar het is zo'n rare maat dat dat niet gaat, en dit werkt ook. De appeltaart is weer heel goed gelukt.
Overige actualiteiten. Er ontsnapten vijf kalveren van Sophie uit het weitje richting ruïne. Als echte cowgirl ging ze er te paard op uit om ze te zoeken, maar Vanille is blijkbaar niet goed in cow cutting want opdrijven naar het weiland was er niet bij en ze raakte ze weer kwijt. Ach. Een paar dagen in het bos rondzwerven is ook een aardig kalverleven.
Het boerenwormkruidproject staat te sudderen. Zoiets moet zijn tijd hebben.
Het overgebleven dode beukje in het achterveld is weg. De paarden schuren er dikwijls tegen, maar toen Paprika dat woensdag weer eens deed, helde het zo vervaarlijk dat we stante pede besloten het weg te halen, ook al was het 30°. R trok met de trekker, het knapte een meter boven de grond af en de takken waren zo bros dat we ze met de hand konden afbreken. De stronk sleepte hij de crossbaan in, in de bramen ermee, zoals gewoonlijk.
En het wordt onderhand tijd voor de lavendeloogst, maar de komende drie dagen wordt het weer 26° met de zon vol op de voorgevel. Te zonnig.