Op naar de grote stad vanochtend. Oké, het is Florenville, 5000 inwoners, maar toch. We zijn drie maanden niet samen de bewoonde wereld in geweest, wel in het bos, maar niet in winkels. Anderhalvemeter, mondkapjes, desinfectiepoortje bij Delhaize, alcoholgel, veel volk op straat en onderweg, vakantiegangers ook. Een leerzame expeditie, we weten weer hoe het ervoorstaat.

Het moest want R had een nieuwe bril nodig sinds Titan hem laatst een kopje heeft gegeven. En hij heeft hem al minstens vijftien jaar, dus best tijd voor een nieuwe. We zochten samen een mooi model uit, ogentest, voilà, en hoe lang duurt het voor hij klaar is? Nou, eerst nog naar de oogarts wegens enkele cataractjes meneer, in Libramont zijn wachtlijsten van meerdere maanden, in Luik iets korter. Dus dat gaat nog wel even duren. De oude bril werd gerepareerd tot het zover is.

Links en rechts onderweg wordt gehooid, Goffinet is zojuist zijn reuzenrollen komen maken. Zes in het veld bij de ruïne, een in het strookje. Ons eigen gras aan de overkant is nog niet rijp, dat moet nog een à twee weken doorgroeien, afhankelijk van het weer.

Bij de buren verscheen een ambulance maar we weten nog niet voor wie.

Gisteren douchten we de paarden voor het eerst deze zomer, HiTime vond het na de eerste minuut niet eng meer en drong steeds vooraan tot bij de waterstraal.

De buurmeisjes hebben een ambitieus plan ontwikkeld om geld te verdienen met eierenverkoop en karweitjes, weiland te kopen, en dan een paar schapen en een pony. Ze zijn tussen 8 en 11 jaar oud. Hun moeders zijn nog niet op de hoogte van dit plan.

De kwikstaartjes en mussen ondervinden concurrentie van Océ, die ook heel erg van het vangen en opeten van tegen de ruit geknalde insecten houdt.

De paarden staan het grootste deel van de dag in de boxen te suffen en te stampen. Vliegen dazen kreidlers knaasjes. 's Avonds om half negen nog 27°, in de schaduw van de beukjes en met een briesje kunnen we net buiten eten. En dan moet er opeens dringend gegaloppeerd worden, Harissa en HiTime voorop, luid schetterend ettelijke keren het weiland rond, de crossbaan in en weer uit. Optrekkende stofwolken, kom op, nog een rondje, hiiiii! Het leven is hier weer niet saai.