Na de grote dag van de operatie was het vandaag Dé Grote Dag. Er komen nog meer Grote Dagen, bijvoorbeeld wanneer de paarden definitief het weiland ingaan voor de zomer, maar Dé Grote Dag, de dag dat ze voor het eerst twee uurtjes het nieuwe gras mogen uitproberen, dat is toch wel de Grootste. Dit jaar hebben ze (en wij) er extra lang op moeten wachten, in de afgelopen zes weken droogte groeide het nieuwe gras maar heel-erg-langzaam. Het is nog steeds niet weelderig maar de paardebloemen zijn wel goed opgekomen.

We bleven een tijdje bij ze kijken en genieten, en daarna liepen we nog even door tot bij de ruïne. De gespleten wilgeboom is nu helemaal uit elkaar gevallen, je zou het een ruïneboom kunnen noemen.

De brem begint te bloeien, de eiken lopen uit, de haag is al heel groen. De grassen en pioenrozen in de tuin doen het goed nu we ze begoten hebben via de lange tuinslang met water uit de 1000-liter-containers. We hoorden de koekoek en de specht, er vloog een buizerd op, de ponys van Sophie staan in het prikkeldraadweitje en het nieuwe paard bij de ruïne is vertrokken. De zwaluwen metselen aan hun nesten in de boxen. Nu nog een beetje regen, om het feest compleet te maken. Men voorspelt: misschien dinsdag. Dat wordt dan ook een Grote Dag.