We mogen er weer op uit met de paarden. Lopen mocht al, maar nu mogen we rijden! Maximaal twee ruiters, niet te ver weg, en uitsluitend in het belang van het paardenwelzijn. Vrijdag namen we Titan en Jay mee, die allebei de laatste tijd behoorlijk hoesten, waarschijnlijk door de droogte en al het stof dat ze inademen in de wei en in het hooi. Kalm aan, stappen en eventueel een rustig drafje, en tot slot even de Vierre in, lekker fris.

Het water staat hoger dan we vanwege de afgelopen vijf weken aanhoudende droogte verwachtten, en de oevers hebben juist weer geleden door de overstromingen van deze winter. Jay vindt een meter omhoog de oever weer op geen enkel probleem en ik ook niet zolang ik me aan een pluk manen kan vasthouden. De rest van de route werd er niet meer gehoest. Een gezond ritje.

Zaterdag was Harissa aan de beurt. Die was er ook al een maand niet uit geweest, behalve lopend aan de hand. We deden het weer kalm aan, het was wat koeler dan gisteren maar droog. 's Morgens viel er een miniem buitje, mocht geen naam hebben. Onderweg mocht Titan best even snacken. In het bos groeit het gras hier en daar wel, beter dan in de wei.

En dit is Harrissa, die doet wat elk paard het liefste doet, en het gras smaakt even goed als er een ruiter op je rug zit.

Mooi donkerzwart, daar hou ik van.