Deze keer deed ik de weekboodschappen. Ik zou anders maandenlang nergens komen, en bovendien kan ik niet altijd de 'kwetsbare oudere' hier in huis eropuit sturen.

Het was drukker bij de Carrefour dan ik gedacht had, al het personeel droeg handschoenen en een mondkapje, en bij de ingang waren voor de klant handgel en handschoenen ter beschikking. Die laatste had ik zelf bij me, plus mijn mondkapje, dat ik eens in het ziekenhuis had meegenomen toen R bij de Eerste Hulp zat, met het idee 'dat is handig tegen het stof als ik de paardenboxen uitveeg'. Dat bleek toch niet zo handig dus het verdween in een kast, maar zodoende hebben wij één mondkapje.

Welnu. Ik kan melden dat het bij het boodschappendoen ook niet handig is. Het is warm, en om goed te kunnen zien, moet de leesbril op. Met mondkapje beslaat de bril onmiddellijk en dan kan ik de prijzen van pakweg de winterwortels niet vergelijken. Minor problem, maar je beseft pas hoe er geleden wordt als je het zelf eens (zij het in heel lichte mate) ervaart. Het ziekenhuispersoneel dat de hele dag van top tot teen in plastic verpakt zit, heeft mijn respect nu nog meer dan voorheen (voor de crisis dacht ik er nooit over na, ziekenhuizen, brrr).

Verder naar de pomp om diesel voor de tractor en de auto, goedkoop, net nu we bijna niks verbruiken. En dan nog even naar AVeVe voor een zak veulenvoer en, yes! een grote zak kattenbakgrit gescoord. Dat was al tijden uitverkocht bij beide supermarchés. Blijkbaar komt dat spul overeen met wat in crisistijd toiletpapier voor de mens blijkt te betekenen. De afdelingen waar normaalgesproken tuingereedschap en andere niet-eerste-levensbehoeften verkocht worden, waren afgezet. Alleen mens-en diervoedsel mag verkocht worden.

Er waren ook geen vogelbolletjes meer voorradig. De mezen hebben de pinda's op, de laatste restjes zijn voor de muizen in de crossbaan, en het vogelvoerhuisje kan weer opgeborgen tot de herfst. 's Middags snoeiden we eendrachtig de maagdenpalm drastisch terug. Ik vond al een vogeleierschaaltje. Er liep een hagedisje met korte staart bij het hooischuurtje. Océ verjoeg met veel bravour Nero het weiland in. Er staat een nieuw paard in het weitje bij de ruïne.

Het wordt voorjaar. Het eerste kwartaal van 2020 zit er alweer op. Whoosh. De tijd vliegt.