Vanochtend was het nog droog, pas rond 13 uur zou het weer gaan regenen, fenomenaal hoe ze dat tegenwoordig nauwkeurig kunnen voorspellen met die computersimulaties en het klopt meestal behoorlijk, in elk geval vandaag. Je kunt de buien zien aankomen op de radar. R haalde dan ook hooi nu het kon, want morgen mogen we ook weer rekenen op regen. Terwijl hij hooi haalt, lok ik dan de paarden de crossbaan in zodat ze niet in de weg lopen, ontdoe het hooischuurtje van kattenhoopjes en verwijder mijn dijk, die anders onvermijdelijk platgereden wordt, en na het inruimen bouw ik een nieuw dijkje om het inspoelen van zand in de goot te voorkomen. Nuttige arbeid.

Daarna koffietijd, op de bank met de tablet en een dik boek (Dalrymple The Anarchy over India, interessant maar deprimerend, het ene bloedbad na de andere veldslag). En toen ik even opkeek, hee: een dier in het ruïneveld. Ik dacht een Hector (zo noemen wij de roofvogels die af en toe muizen en ander gedierte in de wei komen snoepen). Verrekijker erbij. Waren het iets grotere wilde dieren, die op hun gemak het voor Titan bestemde gras stonden te consumeren.

Drie reëen. Dat was lang geleden, dat we die in ons weiland hadden. Ze moeten over de omheining zijn gesprongen, in het verleden heb ik ze dat wel zien doen. Er onderdoor kan niet meer sinds we vanwege de zwijnen de draad verlaagd hebben.

Ze bleven een hele tijd grazen. R slaagde erin vanaf het terras een paar foto's te maken, ver ingezoomd. Mooie wilde dieren. Toen er in de verte een auto aankwam, vluchtten ze de bosrand in. En onlangs (18 februari) zag ik in het veld achter het huis een haas, een mijlpaal die ik was vergeten te loggen maar die nu alsnog vastligt.