Met Kir en HiTime naar de Vierre gewandeld om naar het hoogwater te kijken. Zo hoog als dit hadden wij het nog niet eerder gezien, heel het landje van de onderwijzer blank en zelfs het weiland van Jean-Marie. Ook richting dorp kon je goed zien hoe hard de Vierre stroomt.

Kir moest ervan snuiven. Alles was zo anders dan anders, al het gras weg en dan dat luide gedruis van het water.

HiTime vond het best. Als Kir op de kletsnatte brug durfde te staan zou het wel veilig zijn. Onderweg viel er nog wat nat gras te snacken ook, dus de jonkies vonden het een goed uitje.

Regen en hagelbuien nu. Er komt nog meer, dus wieweet kunnen we morgen nog hogere waterstanden scoren. Dat zullen de andere paarden op prijs stellen. Als we tussen de buien door naar buiten kunnen tenminste.