En dat was een fijn ritje vandaag. Het was grijs weer, niet echt aantrekkelijk, en we aarzelden wel even, maar kom. Eerst uitvoerig poetsen en rond half drie weg. Hier en daar lag in het bos nog een beetje sneeuw, vooral op open plekken waar onlangs bomen gekapt zijn. Blijkbaar is het daar kouder. De rit begon wel eigenaardig want bij de uitgang van de crossbaan vond R een zwijnenschedel, met nog een beetje vlees eraan, misschien daarheen gesleept en afgeknaagd door een vos of een das? Flinke slagtanden. R tikte hem de sparrenplantage in, in onze crossbaan zien wij niet graag ontsierende zwijnenschedels rondslingeren.

Onderweg koos Harissa, die nog steeds onbeslagen is, met zorg de routes uit met zo weinig mogelijk stenen, waardoor we regelmatig in de berm belandden. Toen ze een keer weer naar beneden moest omdat het daar niet verderging, liet ze zich eenvoudig uit de hoge berm zakken, voorhoeven vooruit en glijden maar. We kunnen goed merken dat ze er plezier in heeft om er weer op uit te gaan en aan het eind van het parallelpad na Burnéchamps ging ze zelfs vanuit de hoogte in galop naar beneden. Yeehaw.

Het was overal op de bospaden modderig tot zeer modderig, vooral waar de bostractoren gereden hebben, maar op het jagerspad konden we galopperen. Zoals wel vaker namen we ons voor om er een rustig galopje van te maken, wat gaandeweg toch uitliep op een behoorlijk snel galopje. Titan en Harissa hadden er zin in en dat pad is breed en overzichtelijk, al blijft het opletten bij kuilen en plassen.

Helemaal aan het eind van de rit zagen we vanaf het weiland van Goffinet nog even hoe mooi de zon over het dorp heen de velden aan de overkant van de Vierre bescheen. Eenmaal thuis was ik rozig van de pittige buitenlucht. Blij dat we gegaan zijn.