Vrijdag en zaterdag, droog maar grijs, besteed aan houtstapelen en karweitjes. De dagen zijn zo kort, je bent amper je bed uit of je moet er alweer in, ik weet dat het normaal is voor de tijd van het jaar maar het valt toch elke keer weer kil op mijn dak. Voor zondag was de hele dag sneeuw voorspeld dus we hadden geen afspraak gemaakt om te gaan rijden, maar waar hebben we nu bijna de hele dag op zitten wachten? Vlokjes, korreltjes, veel was het niet. Na vijf uur, toen het net donker was, viel er nog wat bij, en vanochtend zag het er zo uit.

Wel mooi, maar met opkomende mist - of een laaghangende wolk, wat eigenlijk op hetzelfde neerkomt - was het toch vooral somber weer.

En nu is het december. Dat 2019 flitst ook al zo snel voorbij, net Nieuwjaar gehad en nu bijna alweer. Voor je het weet is het 2025, tevens het einde der wereld zoals wij die kennen. Niet? Nou, ik mag toch ook weleens wat voorspellen. Gauw, we gaan die buitenrit maken nu het nog kan.