Regendagen, hondeweer, bagger buiten. Binnenwerk. Van een oud dekbedovertrek fabriceerde ik op de naaimachine twee kleden voor op de bank, donkerblauw zodat ze niet opvallen. We zijn niet zo van de hoezen maar op een gegeven moment hadden we genoeg van wekelijks die bank boenen, dat is naar werk en vast niet goed voor de stof. Zo kan Het Ventje nu met zijn neus op de bank in slaap sukkelen en zoveel snotjes en spuug achterlaten als zijn oudedag hem ingeeft, en als er bezoek komt (of als we zelf eens willen zitten) nou, dan whoosh! trekken we snel die lap weg en hey presto: snotloze bank. Toonbaar. Het Ventje slaapt, op de bank, op zijn schapenvacht in de sellerie of op bed, al naar gelang het tijdstip, toch gauw 22 van de 24 uur. Alleen als het echt droog is, wil hij wel even naar buiten, maar niet te ver.

Verder lazen we elk een dik boek uit en begonnen gewoon aan het volgende.

In de keuken bereidde ik voorraad voor geval van drukke dagen (bijvoorbeeld bij mooi weer, als we de hele dag buiten zijn): vijf doosjes tomatenbasis voor op de pasta en acht porties groentecurry. In de vriezer ermee, tzt alleen rijst bijmaken, zo handig. R deed boodschappen, onder andere een zak speciaal veulenvoer, wat HiTime maar matig waardeerde nadat hij een paar dagen standaardpaardenvoer had gekregen omdat het speciale op was. Alsof hij nu de smaak van echt eten te pakken had en opeens weer terug moest naar babyhapjes.

Jay kreeg haar laatste spuit appelmoes-met-ontstekingsremmer. R spuit haar dat bekwaam in de mond, in het begin vond ze het wel lekker maar nu hoeft het niet meer zo. Ze is nog niet beter maar ook niet slechter. We wachten nog maar even af.

Telkens als we in het hooischuurtje komen, worden we luid toegemauwd door Océ: voer! voer! brokjes! Hij vindt het het leukst als je hem aait terwijl hij eet. Het zijn hier een stel verwende apen.