Met Jay gaat het nog niet goed. De zwelling is misschien ietsje afgenomen maar niet veel, en het wordt er ook niet beter op als ze er steeds langs schuurt met haar staart. Verder houdt ze zich meestal rustig en staat of ligt zo maar wat in de nevel.

De veearts komt morgen weer kijken.

En Het Ventje zit ook al te kwakkelen, al twee dagen niet naar buiten geweest, het wordt steeds meer een breekbaar oud mannetje. Als je hem optilt, weegt hij bijna niets, alleen maar botjes en ribbetjes.

On a lighter note: zondag maakten we met de twee vaste ruitervrienden een mooie rit met Titan en Harissa. Het was goed te merken dat Harissa het leuk vond om weer eens een flink eind te gaan, na al die tijd van op het kind passen en in de wei rondhangen. R had een route uitgezocht met weinig stenen en met brede grasbermen, zodat ze ook zonder ijzers goed meekwam.

Na de rit aten we zoals gewoonlijk soep met brood kaas en salade, terwijl de paarden vanwege de doorzwete wintervacht in een box stonden met een zweetdeken op, wat ze eigenlijk helemaal niet leuk vinden; ze willen veel liever rondsnuffelen, rollen en een plasje plegen in de wei dan in een box staan. Toen BB en Scooby vertrokken waren, was er dan ook het nodige op te ruimen. Als het een volgende keer niet te koud is, laten we ze na de rit misschien meteen los.