Over dramatische foto's gesproken. De veearts uit Vielsalm kwam röntgenfoto's maken omdat Fred de smid dacht dat Titan misschien een begin van artrose in zijn linkerachterbeen heeft. Hij kreupelt niet maar het zou kunnen, toch maar even naar laten kijken. Hier heeft R verklarende tekst toegevoegd aan een botfoto, zodat we over een jaar nog weten hoe of wat.

Het valt mee. Hij heeft er geen last van, en de veearts bracht een middel mee om eventuele ontwikkeling te vertragen, dat via een infuus langzaam in een ader gedruppeld moest worden. Tildren. Tien kleine flesjes van dit, vijf van dat, nog weer vijf andere, mengen, net hekserij. Samen een liter, dat wil zeggen twee keer een kwartier dat zakje omhoog houden, want het moet langzaam indruppelen.

Al die tijd stond Titan er keurig rustig bij. De veearts bevoelde nog even Titans rug: prima in orde, geen klachten, geen afwijkingen. Ook bekeek en beluisterde hij Kirs linkerachtervoet die, alleen in stap, een kraakje laat horen. Niks aan de hand, daar groeit ze wel overheen. Dus dat was allemaal goed en geruststellend. Alles bij elkaar duurden de diverse onderzoeken van 13 tot 15 uur. Dag veearts, tot ziens, tot volgend jaar. Het middel wordt in principe een keer per jaar toegediend.

Toen hij weg was, zetten we HiTime en Kir voor de afwisseling aan de overkant en Harissa en Jay bij Titan achter het huis. Jay maakte direct een hoop spektakel, viel Titan lastig, viel Harissa lastig, gedroeg zich overdreven hengstig wat ze nooit doet, en R zag dat ze een rare plek onder de staart had, rood en ontstoken (toch maar geen weblogfoto). Rondjes lopen, staart zwiepen. We zetten haar in een box met vlas, hooi en water, brachten Titan terug naar de overkant, en afgelopen nacht gingen we elke twee uur kijken hoe het ging. Veel rustiger, maar het is niet over, dus nu zitten we geeuwend en wel te wachten tot onze vaste veearts komt..

* update * Een hematoom, geen idee hoe ze eraan komt. Spuit ontstekingsremmer en poeder. Even aankijken. Jay rust nu uit in de wei.