Woensdag namen we Titan en Kir aan de hand mee het bos in, en HiTime mocht los meelopen. Dat vinden ze leuk, ze zijn even de wei uit, er valt onderweg wat te schranzen en er is altijd wat bijzonders te zien. Deze keer was er een vrachtwagentje van de gemeente grind aan het storten in een van de kuilen op het pad naar de Vierre, zodat daarlangs de grote vrachtwagens de omgezaagde bomen kunnen afvoeren. Er is weer heel wat gekapt, allemaal scolytés, aangetast door schorskevers. De paarden waren niet onder de indruk, werkzaamheden, Mannetjes, die kennen ze wel.

Ook gingen we even het beekje in. Eens kijken of HiTime erin zou durven, een maand geleden was een klein plasje water nog eng, even later al niet meer, maar het beekje stroomt na al die regen heel wat hoger en sneller. Oppassen dat het water niet over de rand van de rubberlaarzen stroomde. Toch werden we nat, want Kir ging weer uitgebreid staan spetteren. En HiTime? Haha, durven, wat durven! Hij plonsde er vanaf de kant zonder aarzelen in, dronk wat en sprong er op de andere oever weer uit. Niks aan de hand. Alleen, verdraaid, alweer de camera niet bij ons.

Dertien jaar geleden wel. Vastgelegd op 15 november 2006, I en R in de warme zon, 18°, onze BM, ofwel Belangrijke Mijlpaal. En zij leefden nog lang en gelukkig, is de bedoeling.