Van woensdag op donderdag was HiTimes eerste nacht zonder Harissa. Ze konden elkaar zien en horen maar niet bij elkaar komen. Kir en Titan hielden hem aan de overkant gezelschap, terwijl Harissa en Jay in het achterveld liepen. Af en toe werd er een rondje gedraafd en naar elkaar geroepen. Geen paniek maar wel onrust. Ook al hebben we het goed voorbereid zodat het geleidelijk gaat, eens komt de eerste keer dat merrie en veulen echt uit elkaar moeten. Het is het minst leuke onderdeel in het leven van een paard, dat afspenen.

Het kostte wat slaap. De buren zijn gelukkig niet thuis, maar het gehinnik van HiTime en Harissa over en weer hield het eerste deel van de nacht mij en het tweede deel R uit de slaap. Ik was de hele dag nogal gaar en 's middags viel ik bijna op de bank in slaap, R zegt: helemaal, daar weet ik niets van maar hij zal wel gelijk hebben.

Overdag was het niet leuker, want het regende bovendien tot een eind in de middag, wat toch altijd al leidt tot modder en natte ietwat droefgeestig uitziende paarden en mensen. Tegen vijf uur hield het op en konden we Kir en HiTime meenemen voor een half uurtje grazen aan het halster in het weiland voor de ruïne. En nu staan Harissa en Jay voor de afwisseling aan de overkant en HiTime, Kir en Titan achter het huis. We voeren in de schuilstal en in de boxen hooi naargelang het nodig is zonder te letten op het aantal baaltjes, en HiTime krijgt zijn vier kopjes graan met een wortel per dag.

Nu vanavond wordt er nog af en toe gehinnikt maar wel minder. Hopelijk doen we vannacht allemaal meer dan een oog dicht.