's Middags brachten we de paarden naar de crossbaan. Het weiland aan de overkant is een beetje saai geworden, er valt nog wel wat te grazen maar de crossbaan is veel interessanter. Zelf liepen we ook een rondje om te controleren of de omheining nog overal in orde was, vorige keer hing er een afgewaaide tak overheen. Hee, daar ligt de draad eruit, goed dat we even kijken. Bij de bosweg hing hij ook al slap, en hoe kwam dat? Het houten paaltje bij de uitgang was verrot. En kijk, het andere paaltje al net zo, net waar het de grond in gaat compleet doorgerot. En dat terwijl ze er net een jaar staan.

Kortom. We vervingen ze door grijze kunststof paaltjes, de laatste twee. Die zijn pas duurzaam. Ze kunnen kapot, bijvoorbeeld die keer toen Gygy er tegenaan denderde, maar doorrotten doen ze niet. Ik legde een paar kilometer af door met paaltjes en gereedschap heen en weer te lopen, en R groef de paaltjes in, wat weer niet meeviel wegens stenen in de bodem.

We waren er de hele middag druk mee, terwijl de paarden het prima naar hun zin hadden en lekker om ons heen scharrelden. HiTime scheurde een paar rondjes schuin door de bochten toen hij dacht dat hij zijn moeder kwijt was, maar zodra hij haar in het weiland (weliswaar aan de andere kant van de omheining) zag lopen, was het weer goed.

Het is al een heel kereltje, maar nog niet helemaal zelfstandig.