Na de onverwachte camperaars van woensdag, die op de thee kwamen, kwamen zaterdag onverwachte camperaars op de koffie, het avondeten (perenstamp, aardappeltje bijschillen) en overnachten (in de camper, dus geen was van, handig). Gezellig.

We konden ze alleen niet uitzwaaien want zondagochtend vertrokken we al vroeg naar de rallye bij Sophie. Die organiseert tegenwoordig niet dikwijls meer iets dus moesten we van de gelegenheid profiteren. Het zag ernaar uit dat het 's ochtends grotendeels droog en 's middags grotendeels nat zou worden, zodoende gingen we al om 8 uur te paard van huis, nagehinnikt door de achterblijvers.

En om 9 uur startten we. De regen begon een uurtje vroeger dan voorspeld maar we werden toch aanzienlijk minder nat dan de middagdeelnemers, die er bij de finish uitzagen alsof ze zeepaardjes bereden tijdens een zwemcompetitie. Vanwege al die nattigheid was de camera niet mee. Foto van ons dorp uit de foon van een van de andere deelnemers, vanaf het weggetje langs onze crossbaan.

We reden met zijn tweeën en kruisten random antwoorden aan op de in het bos opgehangen vragen. Hoe heet het vrouwtje van een haas in het Frans, hoeveel % bomen op Waals grondgebied, wie is de held in het stripverhaal Mon Ptit Poney, geen idee, maar we deden niet mee om te winnen. Halverwege was er pompoensoep met brood en na afloop bbq in de manege. We zagen verschillende kleine meisjes terug die in de afgelopen jaren flink gegroeid waren, de meeste in hoogte maar ook een enkele in de breedte.

Bijzonder onderweg was nog dat we door een zwijnenhek moesten dat onder en boven zo goed was vastgemaakt met ijzerdraad dat het bijna niet open te krijgen was. Het feit dat we er blijkbaar wel door mochten, verbaasde ons hevig.

Na de rit brachten we eerst Titan en Jay terug naar huis, ook weer toegehinnikt door de andere paarden. Opmerkelijk is dat altijd alleen de achterblijvers hinniken, en de vertrekkende of terugkerende paarden nooit.

Het was een mooie rit van 19 km over bekend terrein in het bos achter ons huis en een stukje Burnéchamps. De natte kleren zijn alweer gewassen, het tuig schoongemaakt en ingeolied, dekjes gewassen, die kunnen mooi morgen in de zon drogen. Zon. We zullen zien. Hij is voorspeld.