Wegwerkzaamheden. De renovatie van ons weggetje ging dinsdag van start, een beetje verlaat maar zo hoort dat in de bouw dus ook in de wegenbouw. Graafmachine, twee zandvrachtauto's, Mannetjes, de bekende Belgische onmisbare wegafzettingspaaltjes. Men zegt dat het een maand gaat duren.

Eerst wordt de sleuf voor de watergoot uitgegraven, waarbij de bestaande goten van alle buren eraan moeten geloven maar niet die van ons want die ligt precies goed in lijn. R hield in de gaten hoever ze opschoten, om een babbeltje te kunnen maken. Het zou namelijk handig zijn, als die wegbedding toch wordt uitgegraven, dat wij daar een buis doorheen konden leggen voor de waterslang en de spanningskabel naar het weiland aan de overkant. En? No problem meneer, we leggen dan eerst een voorlopige buis onder de goot door en daarna kan daar een dunnere buis doorheen door de wegbedding. Precies zoals R het al had uitgedacht. OK dan! Dan kan ook daar een automatische drinkbak komen, dat zal heel wat waterverspilling voorkomen, en de kabel knapt niet meer als er weer eens een boom over de weg valt.

Verder had Fred gisteren tijdens het beslaan van Titan en Jay een idee: als ze toch die bedding opgraven kun je mooi een vracht in jullie weiland laten storten, voor als je wat wil verharden. Hm. Willen wij dat eigenlijk? We brainstormden even. Jawel, de toegang tot de crossbaan wordt door de paarden zodra het nat weer is stukgelopen en is in de winter erg modderig. Een semiverhard pad daarheen zou goed zijn. Daarvoor moet dan wel eerst een bedding worden uitgegraven, R graven en ik wegkruien. Werk, maar we kunnen het in ons eigen tempo doen. Binnenkort maar eens met de Mannetjes over een vracht wegverharding praten.

Intussen ging ik aan de bramenpluk. Uit de hele crossbaan haalde ik slechts een kilo, dat worden dan vier potjes jam. Er zijn er genoeg, maar het schiet niet op, per honderd rode één zwarte. De bramen zijn veel en veel later dan vorig jaar, terwijl dat toch ook een heel droge zomer was.

Misschien moeten we niet hopen dat alles wat nu rood is, nog rijp wordt. Dat zou pas een titanenwerk zijn, om daar jam van te maken.