Buien, sommige met onweer. Fel zonlicht. Regenbogen, zelfs twee tegelijk. Alles bij elkaar groeizaam weer. De hoeveelheid gras valt mee, zelfs met Gygy erbij doen de paarden een week met elke 10 meter stripbegrazing, aangevuld met wat gegraas in het achterveld overdag en de crossbaan, die ook nogal weelderig begroeid blijft.

Daar scharrelen de paarden het liefst tegen de avond, als de zon onder is en de knaasjes ietsje minder talrijk. Er is genoeg te knabbelen en te ontdekken. Omdat HiTime overal aan sabbelt, heb ik alle vingerhoedskruid uitgetrokken. De paarden eten er normaal niet van maar HiTime weet nog niet dat die plant giftig is. In het bos staan er meer dan genoeg, dus geen zorgen over de biodiversiteit hier.

Integendeel. Als je ziet dat er onder de sparren van een bosperceel niets anders wil groeien dan wat mos, is na het kappen de diversiteit enorm bevorderd dankzij onze crossbaan. Alle plantengroei is spontaan opgekomen, letterlijk wildgroei, en de bramen in de middenstroken bieden onderdak aan ontelbare knaagdiertjes, vogels, kevertjes en andere ritselaars, die daar veilig kunnen wonen zonder angst voor roofdieren.

Daar en in de houtwal voor het huis wonen nu heel veel vogels, zelfs 's nachts horen we prachtig gefluit. Dat zullen wel nachtegalen zijn, je ziet ze niet en verstand hebben we er niet van, maar die haie de demain is een heel goed idee geweest destijds, daar hebben de planten, diertjes (vooral de vogels) en wijzelf nu geweldig veel profijt van.