Vrijdag eind van de middag waren we met Sunshine op pad voor wat zij noemt 'some fun with horses', namelijk het in de trailer krijgen van twee jonge merries die samen in een groot afgelegen weiland liepen met een slecht passend halster en een deken om, die weinig omgang met mensen gewend waren en pas een traumatische trailerervaring hadden gehad (over de bar door het voorraampje gesprongen).

Te pakken hadden we ze al gauw, meteen dekens en halsters afgedaan, dan een touwhalster om en leren meelopen en de eerste pasjes op de laadklep, alles in straf tempo. Er was geen tijd om een en ander geleidelijk op te bouwen, maar Sunshine weet wat zij doet en wij zijn ook niet onwetend meer. R leidde de grijze netjes de trailer in, Sunshine de vos, die een beetje moeilijker te overtuigen was. Mijn rol bestond uit het vasthouden van het paard dat niet aan de beurt was, en toen het vosje doorkreeg dat ik niets engs deed, kwam het telkens heel dicht bij me staan, bij mij was het veilig. Aandoenlijk. Tegen zonsondergang kon de trailer met de twee bezwete en vermoeide dieren erin de weg op. Mission accomplished.

Vanmorgen wandelden we even naar de Vierre om te zien of we noordwaarts nog kunnen uitrijden. Gelukkig, (nog) geen roodwitte linten en verbodsbordjes hier. 's Middags hadden we nog wat fun met onze eigen horses. Kijk, op de contre-haut wil Titan best een voet zetten, die is niet zo verontrustend als de brug.

Jay is er helemaal een kei in, hup, langs de hoge kant erop zonder enige moeite. Zoals altijd trots op mijn Quartertje.

En Kir vindt alles altijd gewoon leuk. Handig, daarboven kun je goed rondkijken.

Daarna Gygy nog, die er ook geen moeite mee had. Harissa laten we maar even met rust, ten slotte zou zij twee paarden op de contre-haut moeten hijsen. Het veulen moet immers overal mee naar toe, of het wil of niet.