Wij zijn watjes. Vandaag zouden we de volgende etappe in Gygy's opleiding ondernemen. Een galopje-met-ruiter zat er vast wel in. Maar er staat een gierende oostenwind. En we deden dit toch voor ons plezier? Het was geen werk, toch? We hoefden niet per se? Morgen was er weer een dag, waar of niet, en dan waaide het misschien niet zo. Best mogelijk. Bovendien was het roundpenzand nog bevroren. Waarschijnlijk. Veel te guur om dat te gaan testen.

Kortom, na ons dagelijks rondje door de crossbaan gingen we weer naar binnen. De paarden zochten beschutting achter het tuinschuurtje van de buren, in de zon, uit de wind.

Dan maar lekker binnen wat foto's organiseren. Neef M uit de VS van A, die in juli hier was, stuurde wat zomerse foto's van ons huis, de tuin, de paarden en het uitstapje naar Frahan, waaruit bleek dat ik voor de fotogeniekheid maar beter mijn zonnebril kan ophouden.

En wie was er op al die foto's weer de leukste thuis, zelfs met vliegenmasker? Kir heeft nooit een zonnebril nodig.