Zoals elk jaar (als we tenminste niet van huis zijn) werd ons het bezoek van de Club des jeunes van het dorp aangekondigd. Briefje in de bus: 'we komen zaterdag of zondag'. Leuk. Het was dus wel een verrassing toen bleek dat ze reeds vrijdagavond in de regen op de stoep stonden, negen stuks, en er kwam er nog een na. Ik kreeg bij binnenkomst tien bises en bij vertrek nogmaals tien. Dat gebeurt me niet elke dag. Sommigen krijgen al een beetje een baard (père noel zelf had uiteraard een volle kerstmannenbaard maar hij was wel de jongste).

Het bezoek verliep zoals elk jaar: babbeltje, biertje, chips, we kregen elk een doos koekjes, sprits dit keer, en ze vertrokken naar het volgende adresje. Dus alles geheel volgens de traditie. Met één uitzonderlijk verschil:

Het Ventje kwam ze stuk voor stuk besnuffelen en hij wou er zelfs tussenkruipen op de bank.

Zulk gedrag heeft hij nog nooit vertoond. Wij stonden paf.

Even bijkomen, met een kopje thee en een lekkere botersprits.