De zondvloed duurde maar één dag. Daarna werd het droog en de paarden vierden het met een galoprondje in de crossbaan. De drie paarden van de overbuurman zijn ook weer terug in hun wei dus er viel wat te hinniken over en weer.

Zondag deden we voor het eerst in (naar schatting) twintig jaar wat aan sinterklaas, pardon, saint nicolas, op uitdrukkelijke uitnodiging van ons buurmeisje. De zzp-heilige kwam net als wij kijken naar de opvoering door de kinderen van de school over Les quatre sentiments, te weten La joye, La tristesse, La colère et La sérénité. Het was aandoenlijk. Die kinderen van tegenwoordig zijn veel beter opgevoed dan wij vroeger. Onbevangen, totaal niet verlegen, beleefd en sociaal. Wij waren allebei als kind behoorlijk verlegen onder vreemden. Daar heeft ons buurmeisje geen last van en de andere schoolkinderen ook niet. Verfrissend. Verlegen zijn is zo'n verspilde energie.

Woensdag ondernamen we dan onze shopping expeditie. AgriVance, Decathlon en een of andere sportzaak, plus weer eens de Hema voor theeglazen en de Casa voor nieuwe pannelappen. Ja we deden eens gek. In die winkels blijken momenteel spullen te koop om feestdagen op te leuken, en wel onvoorstelbaar veel. We vonden het niet moeilijk om al die verleiders te weerstaan. Wat een overbodige luxe overal en volgend jaar moet het natuurlijk weer allemaal anders. Alleen niet bij ons, ha. Er zijn wat eindjes touw over van R's touwsplitserij vorig jaar, die kunnen we wel in de boom hangen. Recycling! (ik werd een beetje ibbel van al die glittertoestanden).

Tot slot bezochten we de tractoronderhoudswerkplaats voor de AgroKid. De afdeling tractoren, daar had je houvast aan, maar er was ook een deel van de zaak ingericht (door, ik verdenk, de echtgenote van de tractordeskundige) met kerstfrustels, een grondige kitsch-tentoonstelling, zo gek dat het bijna weer grappig was.

Onderweg zagen we nog het vele vele kilometers lange hek dat de zwijnen-met-varkenspest tegen moet houden, en zojuist las ik dat er zwijnen met Aujetsky zijn gevonden net over de Franse grens. Wat een rare wereld, alles bij elkaar.